саіска́нне, ‑я, н.

Імкненне атрымаць якое‑н. званне, прэмію і пад. за навуковую працу або за мастацкі твор. Саісканне вучонай ступені кандыдата філалагічных навук. Вылучэнне кнігі на саісканне прэміі ВЛКСМ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plum​2 [plʌm] adj.

1. слі́вавы (пра колер); ко́леру спе́лай слі́вы

2. : a plum job цёплае ме́сцейка (пра працу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Léistungszulage

f -, -n надба́ўка да заро́бку [стыпе́ндыі] (за добрую працу, паспяховасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Péndler

m -s, - чалаве́к, які́ пастая́нна е́здзіць на пра́цу здалёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. што. Злёгку дакрануцца чым-н. да каго-, чаго-н., прыкласці на момант.

2. што. Змясціць, пакласці.

П. яшчэ адзін ложак у пакоі.

3. перан., каго (што). Прыладзіць на якую-н. пасаду, месца, працу (разм.).

П. у горад.

|| незак. прытыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неадпаве́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не адпавядае чаму‑н., не падыходзіць для чаго‑н. Неадпаведнае слова. Жыць у неадпаведных умовах.

2. Які пазбаўлены адпаведнасці, прапарцыянальнасці; несуразмерны. Выконваць працу, неадпаведную сваім сілам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spadework [ˈspeɪdwɜ:k] n. працаёмкая рабо́та;

She did all the spadework at the office. Яна выконвала ўсю чорную працу ў офісе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

працэнто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Разм. Налічэнне аплаты за працу натурай або грашамі ў памеры некалькіх працэнтаў ад зробленага. — За бульбу працэнтоўку даюць. З дзесяці пудоў — пуд. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапрацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак.

1. што. Канчаткова завяршыць працу над чым‑н.; дадатковай апрацоўкай давесці да патрэбнай якасці. Дапрацаваць дысертацыю. Дапрацаваць раман.

2. Прапрацаваць да якога‑н. часу. Дапрацаваць да зімы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгу́л, ‑у, м.

Водпуск, які даецца за звышурочную працу, дзяжурства. А тым часам Язэп Кулінчык зачасціў да сваіх. То ў яго заданне ад рэдакцыі, то выхадны дзень, то адгул за дзяжурства. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)