ВІ́ЦЕБСКІ КААЛІЦЫ́ЙНЫ КАМІТЭ́Т,
орган кіраўніцтва
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́ЦЕБСКІ КААЛІЦЫ́ЙНЫ КАМІТЭ́Т,
орган кіраўніцтва
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
аванга́рд, ‑а,
1. Частка войска або флоту, якая знаходзіцца наперадзе галоўных сіл.
2.
•••
[Фр. avant-garde.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сістэматы́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтварае пэўную сістэму; пабудаваны паводле пэўнага плана.
2. Пастаянны, рэгулярны.
3. Які мае адносіны да сістэматыкі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГУЛА́Г,
у
Пасля выхаду ў свет
Літ.:
Росси Ж. Справочник по ГУЛАГу. Ч. 1—2. 2 изд. М., 1991;
Адамушко В.И., Иванова Н.В. «Помилуйте... »: Документы по репрессиям 1939—41
Касцюк М., Міхнюк У. Рэпрэсіі — самае цяжкае злачынства таталітарнага рэжыму // Крыжовы шлях.
Адамушка У. Палітычныя рэпрэсіі 20—50-ых
Кузнецов И. Без грифа «секретно».
У.І.Адамушка, І.М.Кузняцоў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«БЕЛАРУ́СКАЯ ГАЗЕ́ТА»,
неафіцыйны легальны орган
С.В.Говін.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕРАСНЁЎСКАЯ РЭВАЛЮ́ЦЫЯ 1870 у Францыі, буржуазна-дэмакратычная рэвалюцыя ў Францыі, якая знішчыла Другую імперыю і абвясціла рэспубліку. Падрыхтавана працяглым крызісам банапартысцкага рэжыму, паскорана паражэннямі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
каму́на, ‑ы,
1. Калектыў, група людзей, якія аб’ядналіся для супольнага жыцця пры абагуленні працы і ўсіх сродкаў вытворчасці.
2. Грамадскі лад, заснаваны на прынцыпах камунізма.
3. Тып гарадскога самакіравання ў сярэдневяковай Заходняй Еўропе.
4. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў сучаснай Францыі і некаторых іншых краінах.
•••
[Ад фр. commune — абшчына.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле;
1. Ударыўшы чым‑н., раздзяліць, разваліць на часткі.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
серп, сярпа,
1. Сельскагаспадарчая ручная прылада ў выглядзе вельмі выгнутага дробна назубленага нажа для зрэзвання злакаў з кораня.
2. Пра тое, што мае форму такога прадмета.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́са
1. Másse
2. (цестападобнае рэчыва) Másse
ма́са бру́та
густа́я ма́са díckflüssige [záhflüssige] Másse, díckflüssiger [zähflüssiger] Stoff;
грашо́вая ма́са
ма́са не́та
3.
ма́са ўра́жанняў Fülle von Éindrücken;
4.
шыро́кія ма́сы
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)