скразны́прахо́д Dúrchgang m -(e), -gänge; Passáge [-ʒə-] f -, -n;
скразны́ цягні́к Dúrchgangszug m -(e)s, -züge, D-Zug m;
2. (увесь у прасветах) dúrchschéinend, dúrchschimmernd
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
trespass2[ˈtrespəs]v.(on)
1. паруша́ць чужо́е пра́ва ўлада́ння;
“No trespassing” «Прахо́д забаро́нены» (надпіс)
2. злоўжыва́ць; ква́піцца;
trespass the bounds of good taste перахо́дзіць ме́жы до́брага гу́сту;
trespass on smb.’s hospitality злоўжыва́ць чыёй-н. гасці́ннасцю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
цясні́на Вузкая западзіна, праход паміж узгоркаў (Слаўг.). Тое ж цясня́дзь, цесніна́, цясме́нь, цясмі́нь, вузкіня́ (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Пярэ́йд ’пераход; праход’ (Нас., Гарэц., Стан.). Бяссуфікснае ўтварэнне ад перайсці, 1 ас. адз. л. перайду́ (гл. ісці), параўн. пярэйсьце ’тс’ (Гарэц.). У падобным польск.przedejdę ’пайсці ўперад’, якое Банькоўскі (2, 829) лічыць багемізмам, параўн. чэш.předejdu ’апярэджу’, інфінітыў předejíti ’апярэдзіць’, выступае варыянт прыстаўкі (прыназоўніка) *perdъ (przede‑, гл. перада‑, перад).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
occlude
[əˈklu:d]
v.
1) забіва́ць; затыка́ць; зачыня́ць (прахо́д)
2) Chem. убіра́ць (га́зы)
3) Dentistry шчы́льна сыхо́дзіцца (пра зу́бы ве́рхняй і ні́жняй сківі́цы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пераку́чча (пырыку́ччэ) ’праход між загародкамі ў хляве’ (кам., Нар. сл.). Да пера- (ці перад‑) і куча2 (гл.), якое з прасл.kǫtja ’хата’ (параўн. серб.-харв.kyћa ’дом’, славен.koča ’хаціна’, макед.ку́ка ’дом’, балг.къща і інш. (Лекс. Палесся, 161, 171), параўн. ку́чка ’загарадка (для курэй, качак і інш.)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́рак (то́рок) ’праход’, ’троп звера’ (ТС), сюды ж торокова́ць ’снаваць, рабіць праходы (пра звера)’ і, магчыма, торокова́цца ’такаваць (пра цецерукоў)’ (ТС). Дэмінатыўнае ўтварэнне з суф. *‑ъkъ ад тор1 (гл.). Няясныя адносіны да таро́к ’кладка з калодаў праз рэчку’ (гл.), што бліжэй да тар, та́ра ’плыток для пераезду’ (ТС), гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ізбе́г ’уцякач’ (Нас.), параўн. рус.арханг., паўн.избе́г воды ’канец адліву’, ст.-рус.избѣгъ ’уцёкі’ (1340 г.), ’праход у гарах; месца, дзе можна выйсці’. Відаць, працягвае ст.-рус.избѣгъ — бязафікснае ўтварэнне ад избегати ’ўцякаць’. Гл. бег. У бел. мове перанос назвы дзеяння на асобу па яе схільнасці да адпаведнага дзеяння.
1. Секучы, зрабіць навылётную адтуліну ў чым‑н. Прасячэ Тарэнта ў стопцы акно, падраўняе падлогу, глінай яе пазамазвае і будзе жыць.Галавач.// Нанесці глыбокую рану чым‑н. вострым. Прасячы нагу сякерай.
2. Зрабіць праход, праезд у чым‑н. пры дапамозе інструментаў, прылад. Прасячы дарогу ў гарах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кро́сінг
(англ. crossing)
1) вентыляцыйны праход у шахце для раздзялення перасякальных струменяў паветра;
2) сп. забаронены прыём у забегу, заездзе, калі адразу пасля абгону рэзка перасякаецца шлях саперніку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)