Wíssensvermittlung

f -, -en перада́ча ве́даў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dátenübertragung

f - камп. перада́ча да́ных

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Férnsehübertragung

f -, -en тэлевізі́йная перада́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

напіса́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. напісаць.

2. Форма літары на пісьме. Напісанне літары «н».

3. Перадача на пісьме слоў, складоў, гукаў. Рознае напісанне слова. Дапусціць дваякае напісанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэду́ктар, ‑а, м.

1. Механізм, які служыць для перадачы вярчэння ад аднаго вала да другога (зубчастая, чарвячная перадача).

2. Прыбор, які служыць для зніжэння ціску вадкасці, газу ў сістэме рухавікоў.

[Ад лац. reductor — адводчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінтавы́ тэх. Schráuben-;

вінтавая перада́ча Schráubengetriebe n -s -;

вінтава́я спружы́на Schráubenfeder f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

здава́нне н. Ábgabe f -, Áusgabe f -; Übergabe f - (перадача); Áusgeben n -s (картаў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трансля́цыя

(лац. translatio = перадача)

1) перадача інфармацыі па радыё і тэлебачанні на адлегласці;

2) біясінтэз бялкоў у жывой клетцы шляхам «счытвання» генетычнай інфармацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэлеба́чанне, ‑я, н.

1. Перадача на адлегласць рухомых відарысаў пры дапамозе радыёэлектронных устройстваў. Каляровае тэлебачанне. Чорна-белае тэлебачанне.

2. Галіна радыётэхнікі, якая даследуе і распрацоўвае тэхнічныя спосабы перадачы відарысаў на адлегласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

telewizyjny

telewizyjn|y

тэлевізійны;

audycja ~a — тэлевізійная перадача

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)