Novität

[-vi-]

f -, -en наві́нка, но́вая рэч, но́вы вы́раб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trade-in [ˈtreɪdɪn] n. прадме́т, які́ выменьваецца на но́вы (аўтамабіль, тэлеві́зар і да т. п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

watch night [ˈwɒtʃnaɪt] adj. eccl. усяно́чная (пад Новы год);

a watch-night service усяно́чная слу́жба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

neu

1.

a

1) но́вы, няда́ўні

die ~este Móde — наве́йшая мо́да

2) малады́, све́жы

~e Kartóffeln — малада́я бу́льба

3) но́вы, све́жы, арыгіна́льны (пра думкі і г.д.)

2.

adv

1) нано́ва

aufs ~e, von ~em — зноў

2) няда́ўна

ich bin ~ ángekommen — я няда́ўна прые́хаў

◊ ~e Bésen kéhren gut — ≅ но́вы гаспада́р – но́вы пара́дак; но́вы ве́нік чы́ста мяце́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каро́бчаты, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд кораба; выгнуты. Аўтамат быў новы, зараджаны доўгім каробчатым магазінам. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

novel

I [ˈnɑ:vəl]

n.

рама́н -у m.

II [ˈnɑ:vəl]

adj.

но́вы; дзі́ўны; неспазна́ны, незнаёмы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разасла́ць², рассцялю́, рассце́леш, рассце́ле; рассцялі́; разасла́ны; зак., што.

Разгарнуўшы поўнасцю, паслаць па паверхні чаго-н.

Р. новы абрус.

Р. дыван.

|| незак. рассціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. рассціла́нне, -я, «., рассці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і рассці́л, -у, м. (спец.).

|| прым. рассці́лачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стылі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст, які распрацоўвае новы стыль у адзенні, прычосках, дызайне мэблі, інтэр’ера памяшкання, аўтамабіля і інш.

Паслугі стыліста.

|| ж. стылі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

2. Чалавек, які валодае майстэрствам літаратурнага стылю, піша добрым стылем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Наў 1 прыназ. ’у’: наў прымы ідзе (смарг., Сл. ПЗБ). Са спалучэння прыназоўнікаў на і ў, аб’яднаных значэннем мэты: на + у + прымы. Магчымы ўплыў прыстаўкі наў-.

Наў 2 ’навіна, новы ўраджай’: Пазычця мне гарнцы два круп да наві (Бяльк.). Да новы; незвычайны вакалізм можа тлумачыцца ўплывам акання ў ненаціскных складах (да наві?). Найбольш верагодна, што гэта — позняе ўтварэнне ад навіна ’новы ўраджай’ шляхам адсячэння ‑ін‑а, успрынятага як суфікс адзінкавасці, што вельмі пашыраны на Мсціслаўшчыне, параўн. сахыріна ’адна асобная частачка ў са́хары (цукры)’, салі́на ’адна асобная частачка ў солі’ (З нар. сл., 131); у такім выпадку наў выступае як паралельнае ўтварэнне да рэчыўных назоўнікаў сахар, соль і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГРО́ДЗЕНСКІ КАРАЛЕ́ЎСКІ ПАЛА́Ц,

гл. Гродзенскі Новы замак.

т. 5, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)