я́ростный

1. (полный гнева, разъярённый) лю́ты, разлютава́ны, раз’ю́шаны, зло́сны;

я́ростное мще́ние лю́тая по́мста;

я́ростный взгляд разлютава́ны (зло́сны) по́гляд;

2. (неистовый) шалёны;

я́ростная ата́ка шалёная ата́ка;

я́ростный ве́тер шалёны ве́цер.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Лю́тка, люткі ’гарошак балотны, Lathyrus pratensis L.’ (Кіс., Дэмб. 1, Касп.). Да люцік (гл.). У рус. гаворках лексемай лютик называецца з паўтара дзесятка розных раслін; цвяр., вяц. лютки ’грушанка, Pyrola secunda L. і Pyrola uniflora L.’ У славац. гаворках для гарошка балотнага зарэгістраваны назвы: džuk, ďuk, dźukova nacina, і, калі ўлічыць суседняе ўкр. дюг ’злы дух’, можна меркаваць, што і назва лю́тка звязана з прыметнікам люты ’злы’. Аднак аб сувязі гэтай расліны са злым духам нічога не вядома (Махэк, Jména, 127–128).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

despot

[ˈdespɑ:t]

n.

1) тыра́н, дэ́спат -а m.; прыгнята́льнік -а m.

2) лю́ты мана́рх, улада́р зь неабмежава́най ула́дай

3) (у грэ́цкай царкве́) япі́скап, патрыя́рх -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

злой

1. (проникнутый злом) злы; (недобрый) ліхі́;

злой челове́к злы (ліхі́) чалаве́к;

злая шу́тка злы жарт;

2. (злобный) зло́сны; (сердитый) сярдзі́ты;

злой хара́ктер зло́сны хара́ктар;

он зол на вас ён зло́сны (сярдзі́ты) на вас;

3. (свирепый, жестокий) лю́ты;

злы́е комары́ лю́тыя камары́;

злой моро́з лю́ты маро́з;

зла́я соба́ка пага́ны саба́ка, злы саба́ка;

◊

злой ге́ний злы ге́ній;

зла́я годи́на ліха́я часі́на;

зла́я до́ля ліха́я (ця́жкая, го́ркая) до́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Руль 1 ’прыстасаванне для кіравання рухам’ (ТСБМ). Праз рус. руль ’тс’ з нідэрл. roêr [rur] ’руль’. У выніку міжскладовай дысіміляцыі плаўных р > л у рускай мове, як у рус. февраль ’люты’ < феврарь < лац. februārius ’тс’ (Чарных, 2, 127). Не выключаны таксама ўплыў польск. rudel ’стырно’ (з нова-в.-ням. Ruder, гл. Нававейскі, Zapożyczenia, 143, 261), дзе, асабліва ва ўскосных склонах, спалучэнне ‑dl‑ магло быць заменена беларускім лʼ.

Руль 2 ’крывулька, кіёчак з сучком, на які вешаюць пасудзіну над агнём’ (ТС). Няясна. Магчыма, звязана з наступным словам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неи́стовый

1. шалёны; (яростный) раз’ю́шаны; лю́ты; (безудержный) нястры́мны, страшэ́нны;

неи́стовые аплодисме́нты гара́чыя апладысме́нты;

неи́стовый плач нястры́мны плач;

неи́стовые вы́ходки шалёныя вы́хадкі;

2. (одержимый) утрапёны; па́лкі;

◊

крича́ть неи́стовым го́лосом крыча́ць не́мым го́ласам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

violent [ˈvaɪələnt] adj.

1. гвалто́ўны; раз’ю́шаны, лю́ты;

die a violent death паме́рці не сваёй сме́рцю;

turn/get violent разлютава́цца, разбушава́цца;

He was in a violent temper. Ён разлютаваўся.

2. мо́цны, рэ́зкі;

a violent wind шалёны ве́цер;

a violent pain во́стры боль;

a violent colour кі́дкі ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сярдзі́ты ’схільны сердаваць, злавацца’, ’злосны (пра чалавека)’, ’моцны ў сваім праяўленні, люты (пра мароз, вецер і пад.)’ (ТСБМ, Шымк. Собр., Байк. і Некр., Бяльк., Сержп. Прымхі, Жд. 1, ЛА, 5). Укр. серди́тий, рус. серди́тый, ст.-рус. сьрдитыи, польск. sierdzisty, славац. srditý, серб.-харв. ср̀дит, славен. srdít, балг. сърди́т, макед. срдит, ст.-слав. сръдитъ. Прасл. *sьrditъ, дэрыват *sьrdь (гл. сэрца), таму што яно лічылася цэнтрам эмоцый, у тым ліку гневу, параўн. гнеў альбо се́рцэ, гне́вацса альбо се́рдзіцса (Пятк. 2); гл. Фасмер, 3, 605; Міклашыч, 292; Траўтман, 302; ЕСУМ, 5, 217; гл. таксама сердаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

beastly

[ˈbi:stli]

1.

adj.

1) зьве́рскі, лю́ты; злы, мярзо́тны

2) informal ве́льмі дрэ́нны, даку́члівы, непрые́мны, пяке́льны

a beastly headache — пяке́льны боль галавы́

2.

adv., informal

ве́льмі; непрые́мна, даку́чліва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

savage​2 [ˈsævɪdʒ] adj.

1. dated дзі́кі, дзіку́нскі, ва́рварскі;

a savage man дзіку́н;

a savage life першабы́тнае жыццё;

a savage temper злы но́раў;

savage tribes дзі́кія плямёны

2. лю́ты, раз’ю́шаны, раз’я́траны;

a savage attack я́расная ата́ка;

savage methods жо́рсткія ме́тады;

get/grow/turn savage разлютава́цца, раз’ю́шыцца, раз’я́трыцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)