Verbum

засупярэ́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Пачаць супярэчыць. // Не пагадзіўшыся з кім‑, чым‑н., выказаць пярэчанне. — Шторм пачынаецца, сынок, — засупярэчыла маці, — нельга цяпер. Кулакоўскі.

зачырвані́ць, ‑ваню, ‑воніш, ‑воніць; зак., каго-што.

Зрабіць чырвоным, афарбаваць у чырвоны колер. Болю асабліва не было, а кроў цякла, зачырваніла ўсё галіфэ. Кулакоўскі.

прыцямне́ць, ‑ее; безас. зак.

Пра наступленне прыцемку. Яшчэ трошкі прыцямнее, і над вадою замільгаюць светлячкі. Кулакоўскі. Яшчэ не зусім змеркла, але навокал прыцямнела. Чарнышэвіч.

пянька́, ‑і, ДМ ‑ньцы, ж.

Канаплянае валакно. [Нямко] то плёў лапці, то віў з пянькі путы, то вымайстроўваў якую-небудзь штуку з чачоткі. Кулакоўскі.

укача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Выкачацца, запэцкацца ў што‑н. Уладзік замахаў рукамі, абсмактаная скарынка выпала з рукі і ўкачалася ў сянную пацяруху. Кулакоўскі.

хваі́на, ‑ы, ж.

Тое, што і хвоя (у 1 знач.); асобная хвоя. Сакольны падышоў да той самай хваіны, дзе нядаўна сядзеў з Марыяй. Кулакоўскі.

цэ́пкасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць цэпкага. Цяжкавата Міхасю даецца тэхніка, але ж у яго такая прага да ўсяго новага, такая цэпкасць да справы. Кулакоўскі.

надба́ўка, ‑і, ДМ ‑баўцы, ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надбавіць.

2. Надбаўленая сума. Сход парашыў выдаць маладзёжнаму звяну працэнтную надбаўку натураю. Кулакоўскі.

падсо́бнік, ‑а, м.

Разм. Падсобны рабочы. [Янук:] — Спачатку ідзе адзін падсобнік. Ён раскладвае цэглу.. За ім іду я і раблю кладку .. За мною — другі падсобнік. Кулакоўскі.

панаве́ць, ‑ее; зак.

Зрабіцца навейшым, абнавіцца. На касынцы сапраўды было многа пылу, аж белы струменьчык мільгануў паўз вуха, як [дзяўчына] страпянула. Касынка адразу нібы панавела. Кулакоўскі.