адпі́ць
1. (
2. (скончыць піць) áufhören zu trínken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адпі́ць
1. (
2. (скончыць піць) áufhören zu trínken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
велікава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгаве́цца, -е́юся, -е́ешся, -е́ецца;
1. У веруючых: пасля посту першы раз паесці скаромнага.
2. З’есці ці выпіць чаго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
бруднава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надпаро́цца, ‑порацца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падмо́клы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тлустава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ма́лаве́ле, малове́ля ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ździebełko
1. сцяблінка;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
умало́ць
1. (небольшое количество) смоло́ть;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)