Леві́т м. бібл. (назва трэцяй кнігі Пяцікніжжа) Levitikus [-´vi-] m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Лі́кі мн. бібл. (назва чацвёртай кнігі Пяцікніжжа) Númeri pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адагнуты і прыгладжаны край адзення ці абутку.

Пінжак з шырокімі адваротамі.

2. Адваротны бок чаго-н. (кнігі, паштоўкі і пад.).

Подпіс на адвароце здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабузава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Разм. Папсаваць, патрапаць, запэцкаць усё, многае. Пабузаваць усе кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак., што.

Запісваць у прыход ​2. Прыходаваць грошы. Прыходаваць купленыя кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пісцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Гіст. У якім былі перапісаны розныя аб’екты для абкладання падаткамі [пра помнікі дзелавой пісьменнасці 15–17 стст.]. Пісцовыя кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагарну́цца, ‑горнецца; зак.

Разм. Аказацца перагорнутым на другі бок (пра старонкі кнігі, лісты і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібкале́ктар, ‑а, м.

Установа, якая атрымлівае і размяркоўвае паступіўшыя кнігі па падведамных арганізацыях; бібліятэчны калектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канто́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канторы, звязаны з ёй. Канторскія кнігі. Канторскі работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зляпі́цца, злепіцца; зак.

Разм. Змацавацца, злучыцца (чым‑н. ліпкім, клейкім, мокрым); зліпнуцца. Лісты кнігі зляпіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)