падскурны прыметнік

Які знаходзіцца пад скурай або ўводзіцца пад скуру.

  • П. слой тлушчу.
  • Падскурнае ўпырскванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

любіцца дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Любіць адно аднаго, знаходзіцца ў любоўных адносінах.

  • Яны даўно любяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

надводны прыметнік

Які знаходзіцца вышэй паверхні вады, у адрозненне ад падводнага.

  • Надводная хуткасць.
  • Н. флот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

контры

Быць у контрах (размоўнае) — быць у непрыязных адносінах з кім-н., знаходзіцца ў звадцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

улітка назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Частка ўнутранага вуха, дзе знаходзіцца гукаўспрымальны апарат.

|| прыметнік: уліткавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

царкоўнапрыходскі прыметнік

У царскай Расіі: які знаходзіцца ў распараджэнні царквы і прыходскага духавенства.

  • Царкоўнапрыходская школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

обнару́живаться

1. (становиться видимым) пака́звацца;

2. (выявляться) выяўля́цца; см. обнару́житься​ 2;

3. (отыскиваться) знахо́дзіцца;

4. (устанавливаться) выяўля́цца; см. обнару́живаться​ 4;

5. страд. пака́звацца; выка́звацца, выяўля́цца; знахо́дзіцца; см. обнару́живать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

nadodrzański

які знаходзіцца на рацэ Одэр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stacjonować

незак. часова размяшчацца (знаходзіцца, стаяць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

навакольны прыметнік

  1. Які знаходзіцца або жыве ў наваколлі; адбываецца навокал каго-, чаго-н.

    • Навакольная мясцовасць.
    • Навакольныя людзі.

  2. навакольнае, -ага, н. Тое, што знаходзіцца навокал каго-, чаго-н.

    • Любавацца навакольным.

  3. навакольныя, -ых, Людзі, якія акружаюць каго-н.

    • Абыякавы да навакольных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)