прапаласну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Злёгку абмыць; спаласнунь. Прапаласнуць бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтава́ты, ‑ая, ‑ае.

Злёгку жоўты. Неба ўсё яшчэ мела мутны, жаўтаваты колер. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замакрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Злёгку мокры; памакрэлы. [Арол] бразнуў ся аб замакрэлы брук. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пэ́каць ’дрэнна чытаць’ (Мат. Маг., Шат.), ’курыць люльку’ (Шат.), ’біць не вельмі моцна, пляскаць’ (Бяльк.), ткнуць ’выцяць злёгку, пляснуць’ (Бяльк.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыпу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Злёгку напудрыць. Прыпудрыць нос. // Злёгку засыпаць; прыцерушыць. А там [у лузе] трава — касцу па плечы, А там раса — буйней гароху, А там, як цёплы прысак з печы, Прыпудрыў лёгкі пыл дарогу. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падфарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Крыху, злёгку пафарбаваць сабе губы, шчокі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Пракусіць злёгку, зверху, не да канца. Накусіць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праснава́ты, ‑ая, ‑ае.

Злёгку прэсны. Прыемны праснаваты пах плыве ад залацістых пластоў ільнасемя. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прымеш, ‑ла; зак.

Трохі, злёгку намокнуць; падмокнуць. Сена прымокла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытрыма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Злёгку ўтрымацца, затрымацца за што‑н. Прытрымацца за парэнчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)