пагубі́ць сов.

1. погуби́ть;

п. жыццё — погуби́ть жизнь;

2. обл., см. пагубля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

раздо́льны прям., перен. раздо́льный;

р. стэп — раздо́льная степь;

~нае жыццё — раздо́льная жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ра́йскі прям., перен. ра́йский;

~кае жыццё — ра́йская жизнь;

~кія пту́шкі — ра́йские пти́цы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бабы́льства, ‑а, н.

Разм. Бабыльскае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безбацько́ўства, ‑а, н.

Жыццё без бацькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́стань, -і, мн. -і, -ей, ж.

Месца на беразе ракі, вадаёма, абсталяванае для прычальвання суднаў.

Паромная п.

Ціхая п. (таксама перан.: пра спакойнае, бестурботнае жыццё).

|| прым. пры́станскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шчырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

Дбайна, старанна, рупна рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Сяляне ўсё жыццё шчыруюць.

Ш. на ўборцы сена.

|| наз. шчырава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Се́ты (сіе́ты) ‘гэты’: сіе́ты свіе́т ‘зямное жыццё’ (беласт., Сл. ПЗБ). Спалучэнне ўказальных займеннікаў *sь (гл. сей) і *tъ (гл. той).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гаро́тны lend, trurig, rmselig; Jmmer-;

гаро́тнае жыццё Jmmerleben n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

халасця́цкі Jnggesellen-;

халасця́цкае жыццё Jnggesellenleben n -s, Jnggesellendasein n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)