Verbum

дзю́бнуць, -ну, -неш, -не; -ні і дзюбану́ць, -ну́, -не́ш, -не́, -ні́; зак.

1. гл. дзюбаць.

2. Выпіць спіртнога (разм.).

Добра дзюбнулі на вяселлі.

ве́льмі, прысл.

Надта, у вялікай ступені.

В. цікавая кніга.

Было в. горача.

Не в. (што) (не зусім добры, так сабе; разм.). В. добра.

абмазгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак., што (разм.).

Старанна абдумаць што-н.

Гэтае пытанне трэба добра а.

|| незак. абмазго́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

сухалюбі́вы, -ая, -ае.

Пра расліны: які добра пераносіць сухое паветра і сухія глебы, прыстасаваны да жыцця ў засушлівых мясцовасцях.

|| наз. сухалюбі́васць, -і, ж.

увары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ува́рыцца; зак.

1. Добра зварыцца.

Грыбы ўварыліся.

2. Паменшыцца ад уварвання.

Мяса ўварылася.

|| незак. ува́рвацца, -аецца.

упячы́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ячэ́цца, -яку́цца; упёкся, упякла́ся, -ло́ся; зак.

Спячыся да поўнай гатоўнасці.

Хлеб добра ўпёкся.

|| незак. упяка́цца, -а́ецца.

мы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

1. гл. мыліць.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Распускаючыся ў вадзе, даваць пену.

Мыла добра мыліцца.

за́сціць, за́шчу, за́сціш, за́сціць; незак., што і без дап. (разм.).

Засланяць, загароджваць (святло), перашкаджаць добра бачыць.

Адыдзі ад святла, бо засціш.

Слёзы засцяць вочы.