двухвёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Геаграфічная карта з маштабам дзве вярсты ў цалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Абл. Баханка. Пад столлю на паліцы міскі, чыгуны, дзве куліды хлеба. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелапы́, а́я, ‑о́е.

Абл. Немалы. Дзве зялёныя пляшкі і нелапы пакуначак у ружовай анучцы занялі яго рукі. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцірублёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.

Разм. Грашовы знак вартасцю ў пяць рублёў. Дзве пяцірублёўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

судзі́масць, ‑і, ж.

Судовы прыгавор за крымінальнае злачынства, а таксама прававы вынік асуджэння. Зняць судзімасць. Мець дзве судзімасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бімалекуля́рны

(ад бі- + малекула)

звязаны з аднастадыйнай хімічнай рэакцыяй, у элементарным акце якой удзельнічаюць дзве часціцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэргляцыя́л

(ад інтэр- + гляцыял)

прамежак часу, які падзяляе дзве суседнія ледніковыя эпохі антрапагенавага перыяду; міжледнікоўе міжледавікоўе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

tedium [ˈti:diəm] n. lit. нуда́, нудо́та; сто́мленасць;

relieve the tedium of expectation разве́яць ну́днае чака́нне;

two hours of endless tedium дзве гадзі́ны бяско́нцай нуды́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

блі́зенька, прысл.

Разм. Вельмі, зусім блізка. На вуліцы блізенька, за дзве-тры хаты, у залівістым пераборы зайшоўся гармонік. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўпусты́, ‑ая, ‑ое.

Амаль пусты, но зусім пусты. У паўпустым вагоне трэцяга класа гарэлі дзве свечкі ў ліхтарах. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)