фатагра́фія

(ад гр. phos, -otos = святло + -графія)

1) спосаб атрымання адбіткаў прадметаў на святлоадчувальных матэрыялах;

2) здымак, атрыманы такім спосабам;

3) майстэрня па вырабу фотаздымкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акіянагра́фія

(ад акіян + -графія)

раздзел акіяналогіі, які вывучае памеры і глыбіню акіянаў і мораў, характар іх берагоў, будову дна, рух вады, цеплавыя, аптычныя і акустычныя з’явы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыязагра́фія

[ад гр. di(s) = двойчы + азо(т) + -графія]

сукупнасць метадаў праяўлення адбіткаў пры дапамозе прадуктаў узаемадзеяння амінаў з азоцістай кіслатой, якія распадаюцца пад уплывам святла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

натагра́фія

(ад нота + -графія)

1) апісанне нотных выданняў і рукапісаў, дапаможная галіна музыказнаўства;

2) навуковая дысцыпліна, якая вывучае гісторыю, тэорыю і методыку апісання і класіфікацыю нот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

люмінагра́фія

(ад лац. lumen = святло + -графія)

спосаб прыгатавання копій малюнкаў або тэксту з выкарыстаннем рэчываў, што могуць свяціцца і наносяцца на кардон, на які кладуць арыгінал і фотаматэрыял.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеагра́фія

(ад палеа- + -графія)

дапаможная гісторыка-філалагічная дысцыпліна, якая вывучае графічныя асаблівасці і знешні выгляд старажытных рукапісаў з мэтай прачытаць іх, вызначыць аўтара, час і месца стварэння, аўтэнтычнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цынкагра́фія

(ад цынк + -графія)

1) палігр. выраб клішэ высокага друку, пры якім капіруюць на цынкавую (або з магніевых сплаваў) пласціну;

2) прадпрыемства або цэх па вырабу такіх клішэ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энцэфалагра́фія

(ад гр. enkephalos = мозг + -графія)

метад рэнтгенаграфічнага даследавання галаўнога мозгу, пры якім у поласць чэрапа ўводзяць паветра, кісларод або спецыяльныя рэчывы, што даюць выразны цень на рэнтгенаграмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

этнагра́фія

(ад этнас + -графія)

1) навука, якая вывучае матэрыяльную і духоўную культуру народаў;

2) сукупнасць асаблівасцей быту, нораваў, звычаяў, культуры якога-н. народа або мясцовасці (напр. э. Палесся).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парнагра́фія

(ад гр. pornos = распуснік + -графія)

непрыстойнасць, цынічнасць у паказе чаго-н., звязанага з палавымі адносінамі; літаратура, жывапіс, кіно, фатаграфія, у якіх смакуюцца сцэны распусты, палавой і маральнай разбэшчанасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)