многозначи́тельный
1. (имеющий большое значение) шматзна́чны; (важный) ве́льмі ва́жны;
многозначи́тельные собы́тия шматзна́чныя (ве́льмі зна́чныя) падзе́і;
2. (об улыбке, взгляде и т. п.) шматзна́чны; (выразительный) выра́зны, по́ўны выра́знасці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
decided
[dɪˈsaɪdɪd]
adj.
1) выра́зны, пэ́ўны, бясспрэ́чны
a decided advantage — бясспрэ́чная перава́га
2) мо́цны, цьвёрды (хара́ктар), катэгары́чны
a man of decided opinions — чалаве́к катэгары́чных пагля́даў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
marked
[mɑ:rkt]
adj.
1) пазна́чаны, папля́млены
2) ве́льмі выра́зны, ве́льмі зна́чны
a marked difference — выра́зная ро́зьніца
3) абра́ны, прызна́чаны
marked for success — прызна́чаны для ўда́чы (у жыцьці́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vivid [ˈvɪvɪd] adj.
1. жывы́; я́сны; выра́зны, яскра́вы;
a vivid interest жывы́ інтарэ́с;
a vivid imagination па́лкая фанта́зія;
a vivid personality энергі́чны чалаве́к; я́ркая асо́ба;
give a vivid description выра́зна апіса́ць
2. я́ркі;
of a vivid green я́рка-зялёнага ко́леру
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
krass
a выра́зны, яскра́вы; рэ́зкі, гру́бы, крыклі́вы
ein krásses Béispiel — яскра́вы пры́клад
eine krásse Lüge — наха́бная хлусня́
ein ~er Gégensatz — по́ўная проціле́гласць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пачу́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пачуць.
2. у знач. прым. Які пачулі або якога пачулі. Нечакана пачуты крык аб паратунку да болю сціснуў сэрца. Шыловіч. Гэта выразны шорах, напэўна, хада парушальніка, — асцярожная, з напружанай думкай не быць пачутым, выкрытым. Брыль.
3. у знач. наз. пачу́тае, ‑ага, н. Тое, што пачулі, аб чым даведаліся са слоў. Салаўёў быў узрушаны пачутым, як вельмі важнай і прыемнай навіной. Шахавец. Ад пачутага і ўбачанага памутнела ўваччу, ногі самлелі. Кірэйчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яскра́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Выразны, ясны; яркі. Выйду, выйду, дзе горада грукат, дзе афішы ў фарбах яскравых. Дубоўка. Шчодра ліло цяпло яскравае красавіцкае сонца. Шамякін. Лагодны летні дзень сеяў сонечныя, яскравыя зярняты на поле і лес. Бядуля.
2. перан. Пераканаўчы; яркі. Сам зборнік «Дзень паэзіі» ёсць дастаткова яскравае сведчанне таго, што нашы паэты жывуць вельмі разнастайным і ў той жа час багатым і змястоўным жыццём. Гілевіч. Яскравым прыкладам бурнага росквіту эканомікі і культуры з’яўляецца наша рэспубліка. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
crisp
[krɪsp]
1.
adj.
1) кро́хкі, ло́мкі; хру́сткі
2) сьве́жы, асьвяжа́льны (пра паве́тра)
3) жывы́, я́сны, выра́зны (пра стыль)
4) памо́ршчаны, усхвалява́ны (мо́ра)
5) кучара́вы
2.
v.i.
завіва́цца; хрусьце́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
выра́знейшы прил. сравнит. ст.
1. ясне́е, бо́лее я́сный, отчётливее, бо́лее отчётливый, чётче, бо́лее чёткий; разбо́рчивее, бо́лее разбо́рчивый;
2. вырази́тельнее, бо́лее вырази́тельный; вня́тнее, бо́лее вня́тный; членоразде́льнее, бо́лее членоразде́льный;
3. ясне́е, бо́лее я́сный; отчётливее, бо́лее отчётливый, чётче, бо́лее чёткий;
1-3 см. выра́зны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
гі́бкі, ‑ая, ‑ае.
1. Здольны лёгка гнуцца, згінацца і разгінацца. Гібкае дрэва. □ Аня была дзяўчына невысокая, гібкая, са зграбная постаццю, ружова-смуглявым тварам і не надта цёмнымі валасамі, якія завіваліся кудзеркамі. Карпюк. // перан. Багаты адценнямі, выразны (пра голас, мову і пад.). Сінонімы — адзін з галоўнейшых стылістычных сродкаў, якія робяць мову дакладнай і гібкай і даюць магчымасць выражаць самыя тонкія адценні думак. Юргелевіч. [Байка] выпрацавала свой адметны верш, адточаны і эканомны, гібкі і маляўнічы. Казека.
2. перан. Які ўмела і хутка рэагуе на пэўныя ўмовы, абставіны. Гібкае кіраўніцтва. Гібкая палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)