áufmarschieren

vi (s) выхо́дзіць на дэманстра́цыю; разго́ртвацца, выступаць (пра войскі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мяце́жны

1. (причастный к мятежу) мяте́жный;

~ныя во́йскі — мяте́жные войска́;

2. (неспокойный, бурный) мяте́жный, мяту́щийся;

м. хара́ктар — мяте́жный хара́ктер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БЕ́ЛАЯ ГАРА́

(Bilá Hora),

гара ў Чэхіі, побач з Прагай. Тут 8.11.1620 у час Трыццацігадовай вайны 1618—48 імперска-баварскія войскі (Каталіцкая ліга) разбілі чэшскія войскі (Пратэстанцкая унія). З гэтага часу Чэхія страціла сваю самастойнасць і на 300 гадоў трапіла пад уладу аўстрыйскіх Габсбургаў.

т. 3, с. 72

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

запо́ўніць, ‑поўню, ‑поўніш, ‑поўніць; зак., што.

1. Поўнасцю заняць, напоўніць чым‑н. Запоўніць ванну вадой. Запоўніць зернем элеватар. // Поўнасцю заняць, запоўніць сабой. Маленькую вёску запоўнілі войскі. Мележ. Сонца грэла па-летняму, вуліцы запоўнілі дэманстранты. Грамовіч.

2. Упісаць неабходныя звесткі. Запоўніць анкету. Запоўніць табель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каланія́льны паліт. koloniál, Koloníal-;

каланія́льныя краі́ны Koloniálländer pl;

каланія́льныя во́йскі Koloniáltruppen pl;

каланія́льная палі́тыка Koloniálpolitik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ПДВ

1. эк. (падатак на даданую вартасць) Mehrwertsteuer f;

2. вайск. (паветрана-дэсантныя войскі) Luftlandungstruppen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гва́рдыя, -і, ж.

1. Адборныя, лепшыя войскі.

2. перан. Выпрабаваная частка якога-н. калектыву, сацыяльнай групы і пад.

Рабочая г.

○

Белая гвардыя — агульная назва контррэвалюцыйных войск у час Грамадзянскай вайны ў Расіі ў 1918—1920 гг.

Чырвоная гвардыя — баявыя атрады рабочых, якія з’явіліся для барацьбы з контррэвалюцыяй і дзейнічалі ў 1917—1918 гг.

|| прым. гвардзе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэрні́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак. (спец.).

1. каго-што. У міжнародным праве: пазбавіць (пазбаўляць) свабоды перамяшчэння і выхаду з тэрыторыі краіны (іншаземцаў, грамадзян або суднаў ваюючай краіны да заканчэння вайны), а таксама прымусова затрымаць (затрымліваць) войскі, якія ўступілі на тэрыторыю нейтральнай дзяржавы.

2. каго (што). Падвергнуць (падвяргаць) часоваму арышту, ізаляцыі.

|| наз. інтэрні́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

контр-апро́шы

(фр. contreapproches, ад contre = супраць + approche = набліжэнне)

ходы злучэння, якія асаджаныя ў крэпасці войскі пракладвалі насустрач апрошам праціўніка з мэтай контратакі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

назе́мны в разн. знач. назе́мный;

~ная чыгу́нка — назе́мная желе́зная доро́га;

~ныя во́йскі — назе́мные войска́;

раке́ты ~нага базі́равання — раке́ты назе́много бази́рования

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)