Лох ’дзікая масліна, расліна Elaeagnus L.’ (ТСБМ, Кіс.). Рус. лох ’тс’. Няясна. Фасмер (2, 524) адмаўляе сувязь з алей (гл. у Гараева, 238).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бабко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Прыгатаваны, атрыманы з бабкоў. Бабковы алей.

2. у знач. наз. бабко́выя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносіцца бабок і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́псавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рапсу; прыгатаваны з рапсу. Рапсавы алей. Рапсавая макуха.

2. Як састаўная частка назваў насякомых. Рапсавы кветкаед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тунг, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Трапічнае дрэва сямейства малачаевых, з насення якога здабываюць алей для тэхнічных мэт.

2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.

[Кіт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

деревя́нный

1. драўля́ны;

2. перен. драўля́ны; (неподвижный) нерухо́мы; (застывший) засты́лы;

деревянное ма́сло драўля́ны але́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

gorczycowy

бат. гарчычны;

olej gorczycowy — гарчычны алей

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

імбі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імбіру. Імбірны пах. // Які здабываецца з імбіру. Імбірны алей. // Прыгатаваны з імбіру, з імбірам. Імбірнае піва. Імбірныя пернікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыцы́на, ‑ы, ж.

Алей, які здабываецца з насення клешчавіны (ужываецца як слабіцельнае). І лякарства Як след не было — Толькі рыцына ды кроплі на сон. Броўка.

[З польск. rycyna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oil color

1) але́йная фа́рба

2) але́й, карці́на, напіса́ная але́йнай фа́рбай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

яле́й

(гр. elaion = алей)

1) аліўкавы алей, які ўжываецца ў царкоўнай службе;

2) перан. што-н. прыкра-ўгодлівае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)