панайкуме́нны

(ад пан- + гр. oikeo = жыву, насяляю);

п-ыя віды — сусветна пашыраныя віды раслін і жывёл (касмапаліт 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панэндэ́мікі

(ад пан- + эндэмікі)

віды (роды, сямействы і інш.) раслін і жывёл, якія жывуць на ўсім зямным шары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поганафо́ры

(н.-лац. pogonophora)

тып беспазваночных жывёл падраздзела другаснаротых, якія вядуць амаль нерухомы спосаб жыцця на дне мора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рацыён

(лац. ratio, -onis = мера, разлік)

норма харчовага забеспячэння для людзей і корму для жывёл на пэўны тэрмін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сакрато́рны

(лац. secretorius)

выдзяляльны;

с-ыя клеткі — клеткі чалавека і жывёл, якія выпрацоўваюць і выдзяляюць асобыя рэчывы — сакрэты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сарда́рыя

(н.-лац. sordaria)

сумчаты грыб сям. сардарыевых, які развіваецца ў глебе, на экскрэментах жывёл, адмерлых рэштках раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сегмента́цыя

(ад лац. segmentum = адрэзак, паласа)

дзяленне цела або асобных органаў некаторых жывёл на шэраг аднародных участкаў (сегментаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таксапла́зма

(ад гр. toksikon = яд + плазма)

прасцейшае атрада какцыдый; паразітуе ў органах і тканках пазваночных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэтранеўру́ла

(ад тэтра- + гр. neuron = жыла, нерв)

гіпатэтычная жывёла, якая з’яўляецца прататыпам вышэйшых жывёл, што валодаюць білагэральнай сіметрыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыкламарфо́з

(ад цыкла- + -марфоз)

перыядычныя сезонныя змены ў будове цела асобных пакаленняў жывёл, не звязаныя з характарам размнажэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)