бяспло́дны

1. (які не дае патомства) únfruchtbar;

2. (неўрадлівы) únergiebig, frúchtlos;

3. (бескарысны) nútzlos, erfólglos, vergéblich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ма́тчын

1. (уласцівы мацеры) mütterlich, Mútter-;

ма́тчына любо́ў Mútterliebe f -;

2. (які належыць маці) гл мамін

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

недаўме́нна прысл, недаўме́нны befrémdet; erstáunt (які выказвае здзіўленне); verlégen, verdútzt (азадачаны);

недаўме́ннае пыта́нне Verlégenheitsfrage f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

непатрабава́льны

1. (які не выстаўляе высокіх патрабаванняў) nicht streng, nicht viel fórdernd;

2. (непераборлівы) ánspruchslos; genügsam

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

засма́глы, засмя́глы

1. (які высах, перасох) vertrócknet, áusgetrocknet, áusgedörrt;

2. (перасохлы – пра губы, рот) ríssig, áufgeplatzt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

скры́тны разм

1. (які скрывае пачуцці і г. д) verschlóssen, zurückhaltend; zúgeknöpft (разм);

2. (таемны) héimlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сусе́дства н Náchbarschaft f -;

які́ знахо́дзіцца ў сусе́дстве nächstliegend;

жыць па сусе́дстве in der Náchbarschaft [in der Nähe] wóhnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шту́чны², -ая, -ае.

1. Які ўяўляе сабой асобную рэч, які нельга ўзважыць або адмераць.

Ш. тавар.

Ш. аддзел магазіна (для гандлю таварамі паштучна).

2. Які праводзіцца, робіцца здзельна, за кожную штуку.

Штучная аплата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

non-resident [ˌnɒnˈrezɪdənt] n.

1. нерэзідэ́нт; іншазе́мец, які́ не пражыва́е пастая́нна ў да́дзенай краі́не; прые́зджы

2. чалаве́к, які́ не пражыва́е ў да́дзенай гасці́ніцы;

The bar is open to non-residents. Бар адкрыты для публікі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сканда́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца скандалам (у 1 знач.), які ганьбіць каго-н.

Скандальная гісторыя.

2. Які пастаянна робіць скандалы (у 2 знач.).

Скандальная асоба.

С. характар.

3. Які мае адносіны да скандалу.

С. дзень.

Скандальная хроніка газет (дзе апісана што-н. ганебнае).

|| наз. сканда́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)