Verbum

мірга́ць

1. zwínkern vi, blínzeln vi; mit den Áugen zwínkern (разм.);

2. (рабіць знакі) zúblinzeln vi (каму-н. D)

насу́перак прысл. zum Trotz, zuwíder;

мне насу́перак mir zum Trotz, mir zuwíder;

дзе́йнічаць насу́перак каму-н. j-m zuwíderhandeln

гню́сіць разм.

1. (пэцкаць, гадзіць) beschmútzen vt, verúnreinigen vt, Kot zurücklassen*;

2. (шкодзіць каму-н.) j-m ábsichtlich schädigen

кляп м. Knébel m -s, -;

засу́нуць каму-н. у рот кляп j-n knébeln, j-m das Maul stópfen

перады́шка ж. Erhólung f -; Rast f - (прывал); Átempause f -, -n (кароткая);

дава́ць перады́шку éine Átempause gönnen (каму-н. D)

шы́рма ж. Schírmwand f -, -wände;

складна́я шы́рма spánische Wand;

◊

служы́ць [быць] шы́рмай каму-н. перан. j-m als Déckmantel díenen

абліза́цца, аблі́звацца

1. sich (D) die Líppen lécken;

2. перан. (зайздросціць) néidisch sein (каму-н., чаму-н. auf A)