плеши́на ж. лы́сіна, -ны ж., плех, род. пле́ха м., плеш, род. пле́ша м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плешь ж. лы́сіна, -ны ж., плех, род. пле́ха м., плеш, род. пле́ша м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слог
1. грам. склад, род. скла́ду м.;
2. лит. стыль, род. сты́лю м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сы́щик сы́шчык, -ка м.; разг. шпік, род. шпіка́ м., шпег, род. шпе́га м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трафарэ́т м.
1. род. трафарэ́та трафаре́т;
т. для ро́спісу сцен — трафаре́т для ро́списи стен;
2. род. трафарэ́ту перен. трафаре́т, шабло́н, штамп
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зака́знік, ‑а, м.
Род запаведніка, у якім поўнае або частковае выкарыстанне прыродных багаццяў (паляванне, рыбная лоўля, высечка лесу і пад.) забараняецца звычайна толькі на пэўны тэрмін. У сваім натуральным, першабытным, некранутым стане прырода Палесся з яе дзікім жывёльным, птушыным і раслінным светам будзе захоўвацца ў запаведніках і шматлікіх заказніках. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ло́дачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
1. Памянш.-ласк. да лодка (у 1 знач.).
2. звычайна мн. (ло́дачкі, ‑чак). Род адкрытых жаночых туфляў без раменьчыкаў і шнуркоў. Не адпускаючы рукі Сяргея, .. [Ліна], як матылёк, пырхала каля яго ў чаканні новага танца, ад нецярплівасці прытупвала сваімі новенькімі лодачкамі. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
верту́н
1. (непоседа) разг. вярту́н род. вертуна́ м.;
2. (голубь) вярту́н, род. вертуна́ м.;
3. (водоворот) обл. вір, род. ві́ру м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́е-что́ мест. сёе-то́е, род. сяго́-таго́, што-не́будзь, род. чаго́-не́будзь; што-нішто́, род. чаго́-нічаго́; см. чтоI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ра́жа ’дзёран’ (Мат. Гом.), ра́жжа ’тс’ (Ян.). Няясна. Параўн. лат. raža ’ураджай’, паводле Фасмера (3, 492), апошняе з і.-е. *rodi̯ā, звязанае з род 1 (гл.). Параўн. таксама рэ́жа ’дзёран’, гл. рэж.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)