Verbum

бруі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -і́цца; незак.

Цячы, пераліваючыся струменямі (пра ручай, крыніцу і пад.).

Бруіцца празрысты ручай.

акале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Змерзнуць, моцна азябнуць.

Акалелі на марозе, ледзь адагрэліся.

2. Памерці (часцей пра жывёлін).

Акалеў сабака.

анато́мія, -і, ж.

Навука пра будову жывых арганізмаў; будова арганізма, органа.

А. чалавека.

А. мозгу.

|| прым. анатамі́чны, -ая, -ае.

А. атлас.

кватарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

1. Часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру.

2. Размяшчацца на пастой (пра войска).

курно́сы, -ая, -ае.

1. Кароткі і задзёрты (пра нос).

2. 3 кароткім і задзёртым носам.

К. твар.

|| наз. курно́сасць, -і, ж.

ліня́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковую афарбоўку; выцвілы.

2. Які скінуў, змяніў сваё верхняе покрыва; вылінялы (пра жывёл і птушак).

ло́мкі, -ая, -ае.

1. Які лёгка ломіцца, крохкі.

Л. лёд.

2. Няўстойлівы, пераменлівы (пра голас).

|| наз. ло́мкасць, -і, ж.

Л. голасу.

пале́глы, -ая, -ае.

Які прыгнуўся сцяблом да зямлі (пераважна пра збожжавыя расліны).

Палеглая збажына.

|| наз. пале́гласць, -і, ж. (спец.).

П. жыта.

папералята́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Пералятаць — пра ўсіх, многіх.

Куры папераляталі цераз плот.

папрыбяга́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Прыбегчы — пра ўсіх, многіх.

Папрыбягалі дзеці са школы.