Verbum

адурэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які дайшоў да адурэння, які выражае адурэнне.

А. чалавек.

А. позірк.

|| наз. адурэ́ласць, -і, ж.

ку́рны, -ая, -ае.

1. Які абаграваецца печкай без коміна.

Курная хата.

2. Які дае многа дыму, копаці.

Курная галавешка.

ма́зкі, -ая, -ае.

1. Аб які можна запэцкацца.

Мазкія сцены.

2. Які лёгка пэцкаецца, брудзіцца; маркі.

Белая тканіна мазкая.

пано́шаны, -ая, -ае.

Пра адзенне: які быў ва ўжытку, такі, які ўжо насілі.

П. капялюш.

|| наз. пано́шанасць, -і, ж.

патаго́нны, -ая, -ае.

1. Які выклікае пот.

Прапісаць патагоннае (наз.).

2. перан. Які вымотвае ўсе сілы, эксплуататарскі.

Патагонная сістэма.

пачына́ючы, -ая, -ае.

Які нядаўна распачаў якую-н. дзейнасць, які-н. род заняткаў.

П. паэт. Дапаможнік для пачынаючых (наз.).

пашту́чны, -ая, -ае.

Які вылічваецца за кожную штуку; які выпускаецца асобнымі прадметамі, штукамі.

Паштучная аплата.

Прадаваць папяросы паштучна (прысл.).

самакрыты́чны, -ая, -ае.

Які крытычна ставіцца да сябе; які заключае ў сабе самакрытыку.

Самакрытычнае выступленне.

|| наз. самакрыты́чнасць, -і, ж.

сеткава́ты, -ая, -ае.

Які мае выгляд сеткі; які з’яўляецца сеткай (у 1 знач.).

Сеткаватыя крылы.

С. ўзор.

С. чарпак.

скараце́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Які хутка праходзіць.

Скарацечныя радасці.

○

Скарацечныя сухоты — туберкулёз, які хутка развіваецца.

|| наз. скараце́чнасць, -і, ж.