інфля́цыя, -і, ж.
Празмернае (у адносінах да дзяржаўнага залатога запасу) павелічэнне колькасці папяровых грошай, што знаходзяцца ў абарачэнні ў краіне, якое выклікае іх абясцэньванне.
|| прым. інфляцы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
інфраструкту́ра, -ы, ж. (спец.).
Комплекс узаемазвязаных структур або аб’ектаў абслугоўвання, якія складаюць і (або) забяспечваюць аснову функцыянавання сістэмы.
І. раёна.
Сацыяльная і.
Ваенная і.
|| прым. інфраструкту́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
інфрачырво́ны, -ая, -ае.
У выразах: інфрачырвоныя прамяні, інфрачырвонае выпраменьванне — электрамагнітнае выпраменьванне, нябачнае вокам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
інфузо́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж. (спец.).
Высокаарганізаваная мікраскапічная аднаклетачная жывёліна з больш складанай будовай цела, чым у іншых прасцейшых.
|| прым. інфузо́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
інцыдэ́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
Выпадак, здарэнне непрыемнага харакгару, непаразуменне.
І. на граніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
інша...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) іншы, напр.: іншабыццё, іншадумства;
2) з чым-н. іншым, напр.: іншамоўны, іншаформенны;
3) які мае адносіны да чаго-н. іншага, напр.: іншагародні, іншанацыянальны, іншапланецянін;
4) па-іншаму, напр.: іншасказальны, іншасказанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
іншаве́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.
Чалавек іншай веры, іншай рэлігіі.
|| ж. іншаве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. іншаве́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
іншагаро́дні, -яя, -яе.
1. Які жыве ў іншым горадзе, прыехаў або атрыманы з іншага горада.
І. жыхар.
Іншагародняя пошта.
2. у знач. наз. іншагаро́дні, -яга, мн. -ія, -іх, м. У дарэвалюцыйнай Расіі: селянін, які жыў у казацкай станіцы, але не належаў да казацкага саслоўя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
іншаду́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.
Той, хто думае, мысліць інакш, чым хто-н., мае іншыя погляды, перакананні.
|| ж. іншаду́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак (разм.).
|| прым. іншаду́мскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
іншаду́мны, -ая, -ае.
Які думае, мысліць інакш, чым хто-н., мае іншыя погляды, перакананні.
Іншадумныя члены з’езда.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)