ужыва́цца I несов.
1. ужива́ться;
2. (свыкаться, осваиваться) вжива́ться;
1, 2 см. ужы́цца
ужыва́цца II несов.
1. употребля́ться, испо́льзоваться;
гэ́та сло́ва ча́ста ўжыва́ецца ў гу́тарцы — э́то сло́во ча́сто употребля́ется в ре́чи;
2. страд. употребля́ться, испо́льзоваться, применя́ться; см. ужыва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
garble
[ˈgɑ:rbəl]
1.
v.t., -bled, -bling
1) падтасо́ўваць (фа́кты), наўмы́сна скажа́ць, падабра́ўшы то́лькі выго́днае
2) пераблы́тваць (фа́кты) міжво́льна
3) сартава́ць, выбіра́ць найле́пшае
2.
n.
1) падтасо́ўваньне, наўмы́снае скажэ́ньне n.
2) падтасава́ны, скажо́ны або́ пераблы́таны тэкст; лама́ная мо́ва, сло́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
instrumental
[,ɪnstrəˈmentəl]
1.
adj.
1) кары́сны, спрыя́льны
to be instrumental in — дапамагчы́ ў чым-н.
2) інструмэнта́льны (му́зыка)
3) інструмэнта́льны (пра прыла́ды)
instrumental errors — хі́бы прыла́ды, інструмэ́нту
2.
n. Gram.
а) тво́рны склон
б) сло́ва ў тво́рным скло́не
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pedigree
[ˈpedɪgri:]
1.
n.
1) радаво́д -у m.
2) генэалёгія f.; про́дкі, пра́шчуры pl.
3) пахо́джаньне n. (напр. сло́ва)
4) выда́тнае, зна́тнае пахо́джаньне
a man of pedigree — чалаве́к зна́тнага ро́ду
2.
adj.
паро́дзісты
a pedigree cat — паро́дзісты кот
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stem
[stem]
1.
n.
1) сьцябло́ n.
2) чарано́к -ка́ m. (ліста́, я́блыка)
3) род -у m.; пле́мя n.
4) Gram. асно́ва f. (сло́ва)
5) нос вадапла́ва
6) но́жка f. (ча́ркі)
2.
v.i. (-mm-)
пачына́цца, пахо́дзіць
•
- stem from
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
qualified [ˈkwɒlɪfaɪd] adj.
1. кваліфікава́ны, кампетэ́нтны, дасве́дчаны; які́ мае дыпло́м, атэста́т;
a fully qualified doctor кампетэ́нтны ўрач;
a qualified engineer высокакваліфікава́ны інжыне́р
2. (for) прыго́дны (для чаго-н.);
qualified for a post прыго́дны для паса́ды
3. абмежава́ны, зро́блены з агаво́ркай;
take a word in a qualified sense ужыць сло́ва ў ву́зкім сэ́нсе
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паступа́ючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад паступаць.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які наступае (на вучобу, у якую‑н. арганізацыю).
3. у знач. наз. наступа́ючы, ‑ага, м. Той, хто наступае (на вучобу, у якую‑н. арганізацыю). Паступаючыя здаюць экзамены вусна па матэматыцы, хіміі, геаграфіі і пішуць сачыненне. «Маладосць». Групорг, для парадку папрасіўшы, каб было ціха, даў слова першаму з паступаючых у камсамол. Шахавец.
4. Дзеепрысл. незак. ад паступаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паткну́цца, ‑ткнуся, ‑ткнешся, ‑ткнецца; ‑ткнёмся, ‑ткняцеся; зак.
Разм. Сунуцца, паказацца куды‑н. Жанкі з дзецьмі былі на агародах, баючыся паткнуцца ў вуліцу. Чорны. — Мы ім дамо пытлю, няхай толькі паткнуцца! — гулі мужчыны. Грахоўскі. — Ой, Волька, як жа на вуліцу выйсці, — бядуе Уля. — Людзі пальцамі паказваць будуць... — І раптам крык: — Ну, няхай яшчэ раз паткнецца ў нашу хату — кіпнем аблію! Паўлаў. // перан. Паспрабаваць што‑н. зрабіць, памкнуцца. Паткнуцца сказаць сваё слова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбо́йнік, ‑а, м.
1. Той, хто займаецца разбоем, грабяжом. Разбойнікі хаваліся ў Дуброве і рабавалі людзей. Чарнышэвіч.
2. перан. Той, хто прычыняе фізічныя або матэрыяльныя страты каму‑н. Фашысцкія разбойнікі. □ [Язва:] Па вачах ён [Праменны] лірык, а так разбойнік. Вы яго асцерагайцеся. Крапіва.
3. Пра таго, хто часта любіць уступаць у бойку.
4. Ужываецца як лаянкавае слова. [Маці:] — Як ты пасмеў, разбойнік? Ты зноў прыйшоў спісваць урокі? Гамолка.
•••
Разбойнікі пяра — аб прадажных буржуазных пісаках.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сатана́, ‑ы, м.
У некаторых рэлігіях — злы дух, які супрацьстаіць богу; д’ябал. Колькі надзеі паклаў.. [«брат Міша»] на тое, што прывядзе, нарэшце, «к госпаду» гэтую «заблудную авечку». А тут — зноў сатана не дрэмле. Косцік і ўчора і пазаўчора хадзіў у лес па чужыя дровы. Брыль. // м. і ж. Разм. Ужываецца як лаянкавае слова. — Адкасніся, сатана, — замахаў Ціток сваім кіем. Параска сарвалася і пабегла ўперад. Лобан. [Кацярына:] — Базыль, сатана ты сіберная!.. Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)