пря́сло ср., обл.

1. (часть изгороди) пра́сла, -ла ср.;

2. (для сушки снопов) азяро́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расса́дник

1. (питомник для рассады) раса́днік, -ка м.;

2. перен. (источник чего-л.) расса́днік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

реше́тник​I м. (материал для обрешётки крыш) собир., спец. ла́ты, род. лат, ед. ла́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сига́рочница

1. (ж., род. к сига́рочник) цыга́рніца, -цы ж.;

2. (коробка для сигар) цыга́рніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тавро́

1. (клеймо) таўро́, -ра́ ср., кляймо́, -ма́ ср.;

2. (орудие для клеймения) таўро́, -ра́ ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэм м Creme [krɛ:m i kre:m] f -, -s, Krem f -, -s; Krem m -s, -s (разм); Háutkrem f (касметычны);

крэм для гале́ння Rasíerkrem f;

крэм для зага́ру Sónnen(schutz)creme f, Sónnenmilch f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дом, -а і -у, мн. дамы́, дамо́ў, м.

1. -а. Будынак для жылля або для размяшчэння ўстаноў.

Цагляны д.

2. -у. Кватэра, памяшканне, а таксама сям’я, людзі, што жывуць разам, іх гаспадарка.

Званілі з дому.

Збегся ўвесь д.

3. -а. Установа, што абслугоўвае якія-н. грамадскія патрэбы, а таксама памяшканне, дзе яна знаходзіцца.

Д. адпачынку.

Д. мадэлей.

Д. кнігі.

4. -у. Дынастыя, род.

Д.

Раманавых.

○

Жоўты дом (уст.) — бальніца для душэўнахворых.

Заезны дом — памяшканне для начлегу з дваром для коней.

|| памянш. до́мік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.) і дамо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. дамавы́, -а́я, -о́е.

Д. камітэт.

○

Дамавая кніга — кніга для рэгістрацыі жыхароў якога-н. дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

użytek, ~ku

użyt|ek

м. ужытак;

zrobić ~ekz czego — выкарыстаць што;

do ~ku publicznego — для грамадскага карыстання;

nie nadaje się do ~ku — непрыдатнае для карыстання;

na ~ek domowy — для хатняга карыстання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ізаля́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рэчыва, якое не праводзіць электрычны ток, цеплыню або не прапускае гукі (спец.).

2. Дэталь для замацавання і ізаляцыі праваднікоў.

Фарфоравы і.

3. Асобнае, спецыяльна прыстасаванае памяшканне для хворых, якія маюць патрэбу ў ізаляцыі.

4. Турэмная камера для аднаго чалавека.

|| прым. ізаля́тарны, -ая, -ае.

І. рэжым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

paints [peɪnts] n. pl. фа́рбы (для малявання);

a box of paints набо́р фа́рбаў (для малявання);

She bought a new set of oil paints. Яна купіла новы набор алейных фарбаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)