Verbum

паслядо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які прытрымліваецца якога-н. вучэння і кіруецца ім у сваёй дзейнасці.

П.

Скарыны.

|| ж. паслядо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

пашля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек, які гаворыць або робіць пошласці.

|| ж. пашля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. пашля́цкі, -ая, -ае.

арышта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які знаходзіцца пад арыштам.

|| ж. арышта́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. арышта́нцкі, -ая, -ае.

кара́чкі,

У выразах: на карачкі; на карачках (разм.) — поза, у якой чалавек стаіць, апіраючыся адначасова на абедзве рукі і нагі.

Станавіцца на карачкі.

Паўзці на карачках.

сібары́т, -а, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Распешчаны, раздураны раскошаю чалавек.

|| ж. сібары́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. сібары́цкі, -ая, -ае.

скупянда́, -ы́, ДМ -дзе́, Т -о́й (-о́ю), мн. скупе́нды і (з ліч. 2, 3, 4) скупянды́, скупе́ндаў, м. і ж. (разм., неадабр.).

Скупы чалавек; скнара.

спартсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца спортам (прафесійна або сістэматычна).

|| ж. спартсме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. спартсме́нскі, -ая, -ае.

ссы́льны, -ая, -ае.

1. гл. саслаць.

2. ссы́льны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.; ссы́льная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Чалавек, які знаходзіцца ў ссылцы, на пасяленні.

транжы́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які транжырыць што-н.; марнатравец.

|| ж. транжы́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. транжы́рскі, -ая, -ае.

ужы́ўчывы, -ая, -ае.

Які ўмее ўжывацца (гл. ужыцца ў 1 знач.), ладзіць з другімі або ўласцівы такому чалавеку.

У. чалавек.

У. характар.

|| наз. ужы́ўчывасць, -і, ж.