куха́рства н разм, іран Kóchkunst f -, -künste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

арыстакраты́чны aristokrátisch;

арыстакраты́чныя звы́чкі іран aristokrátische Allüren [Maníeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

буквае́дства н іран Pedanteríe f -, Haarspalteréi f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зна́йка м разм іран Bésserwisser m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кнігае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Насякомае, якое заводзіцца ў старой паперы, кнігах.

2. Іран. Тое, што і кніжнік (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праму́дры, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Які валодае высокай мудрасцю, вельмі мудры. Прамудры чалавек.

2. Разм. жарт., іран. Цяжкі для разумення, засваення, мудрагелісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́каўка, ‑і, ДМ ‑каўцы, ж.

Разм. іран. Пра лёгкую зброю. — Ат!.. Усё адно карысці мала з гэтай пукаўкі. Рыхтуйце гранаты. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саймава́цца, ‑муюся, ‑муешся, ‑муецца; незак.

Разм. іран. Раіцца, радзіцца, дамаўляцца. Слухаюць рабочыя, Засынаюць з прыкрасці... Згоднікі ж саймуюцца, Як уладу выкрасці. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bésserwisser

m -s, - іран. разу́мнік, усяве́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sperénzchen

pl іран. цырымо́ніі

~ máchen — цырымо́ніцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)