Verbum

дагэ́туль, прысл.

1. Да гэтага часу.

Дзе ты блукаў д.?

2. Да гэтага месца.

Ад горада д. дваццаць кіламетраў.

вокамгне́нны, -ая, -ае.

Які адбываецца на працягу вельмі кароткага часу, у адзін момант.

Вокамгненная ўспышка.

|| наз. вокамгне́ннасць, -і, ж.

ме́сячнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Месячны адрэзак часу, прызначаны для правядзення якога-н. грамадскага мерапрыемства.

М. бяспекі руху.

сатле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Тлеючы, згніць або згарэць да канца.

Вопратка сатлела ад часу.

У печы сатлела вуголле.

пратрыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Трымаць (у 1, 3—8 знач.) на працягу якога-н. часу.

трыадзі́нства, -а, н.

Адзінства трох сутнасцей, з’яў, рыс.

○

Драматычнае трыадзінства — адзінства часу, месца і дзеяння, якое ўласціва драматургіі класіцызму.

хвілі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

1. Мера часу, роўная 1/60 гадзіны ці 60 секундам.

Чакаем дваццаць хвілін.

2. Кароткі прамежак часу, імгненне.

Зайдзі на хвіліну, ёсць справа.

Хвілінай веку не надточыш (прыказка).

|| памянш.-ласк. хвілі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. хвілі́нны, -ая, -ае.

ху́ткі, -ая, -ае.

1. Які адбываецца з вялікай хуткасцю.

Хуткая хада.

Хутка (прысл.) бегаць.

2. Быстры ў сваіх рухах, дзеяннях, рашэннях і пад.; паспешлівы.

Хуткія крокі.

Х. погляд.

3. Які адбываецца ў кароткі адрэзак часу, а таксама які павінен адбыцца праз невялікі адрэзак часу.

Хуткая перамога.

Да хуткай сустрэчы.