verknüpfen

vt звя́зваць (вузлом); змацо́ўваць (часткі); перан. звя́зваць, аб’ядно́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Materiálprüfung

f -, -en тэх. выпрабава́нне матэрыя́лаў, выпрабава́нне матэрыя́льнай ча́сткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ćwiartować

незак.

1. дзяліць на чатыры часткі;

2. чвартаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вадарэ́з, ‑а, м.

Край насавой часткі судна, які рассякае ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недзялі́масць, ‑і, ж.

Кніжн. Няздольнасць дзяліцца, распадацца на часткі; непадзельнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерасчляня́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які нельга падзяліць на часткі; адзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмы́цца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑мыецца; зак.

Падмыць сабе некаторыя часткі цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́зацца, ‑рэжацца; зак.

Аказацца разрэзаным, раздзеленым чым‑н. на часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтасто́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для аўтаматычнага спынення цягніка.

2. Сістэма арганізаванага выкарыстання турыстамі спадарожнага аўтатранспарту для праезду часткі шляху.

|| прым. аўтасто́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

1. Пілуючы, раздзяліць на часткі.

П. бервяно.

2. Папілаваць усё, многае.

П. усе дровы.

|| незак. перапіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)