педэраст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца педэрастыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пешаход назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які ідзе пяшком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жарнасек назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які насякае жорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

голубагадовец назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца голубагадоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

chudziak

м.

1. худы чалавек;

2. перан. бедны (убогі) чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

благове́рный сущ. чалаве́к, -ка м., муж, род. му́жа м.; мой, род. майго́ м.;

сего́дня прие́дет мой благове́рный сёння прые́дзе мой чалаве́к (мой муж, мой).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Neanderthal [niˈændətɑ:l] n.

1. неандэрта́лец (выкапнёвы чалавек эпохі ранняга і сярэдняга палеаліту)

2. infml пячо́рны/выкапнёвы чалаве́к, грубія́н, траглады́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сляпак назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | зневажальнае

  1. Сляпы чалавек.

  2. пераноснае значэнне: Чалавек, які не заўважае, што яго ашукваюць у чым-н.

    • Не трэба быць слепаком!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

тэарэтык назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, які займаецца тэарэтычнымі пытаннямі ў якой-н. галіне ведаў.

    • Фізік-т.

  2. Чалавек з тэарэтычным (у 3 знач.) складам розуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Bíedermann

m -(e)s, -männer

1) сумле́нны [прысто́йны] чалаве́к

2) прастаду́шны чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)