beschwrlich

a цяжкава́ты, ця́жкі

~ sein — быць цяжа́рам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кува́лда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Цяжкі кавальскі молат. Яшчэ здалёк даносіўся звон піл, кавальскіх молатаў, кувалдаў. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dilemma

[dɪˈlemə]

n.

дыле́ма f., цяжкі́ вы́бар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indigestible

[,ɪndɪˈdʒestəbəl]

adj.

цяжкастра́ўны, цяжкі́ для страўле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trying

[ˈtraɪɪŋ]

adj.

цяжкі́, выпрабава́льны (пра стано́вішча)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бары-

(гр. barys = цяжкі)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «ціск».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ба́рый

(лац. barium, ад гр. barys = цяжкі)

хімічны элемент, мяккі метал серабрыстага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

свіне́ц, -нцу́, м.

Мяккі, вельмі цяжкі метал сінявата-шэрага колеру.

Здабыча свінцу.

Сустрэць (ворага) свінцом — ружэйным агнём, кулямі.

Як свінцом налітыя — вельмі натруджаныя ад стомы, хваробы і пад. — аб адчуванні цяжару ў руках, нагах і пад.

|| прым. свінцо́вы, -ая, -ае.

Свінцовая куля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагато́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Вагон у некалькі тон; вельмі цяжкі. Мнагатонная глыба.

2. Умяшчальнасцю ў некалькі тон. Мнагатонная аўтамашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніц, прысл.

Тварам уніз. [Казік] ляжаў ніц, схаваўшы тварык у падушку. Чарнышэвіч. — Кладзіся!.. Цяжкі снарад. І мы ўпалі ніц. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)