Хата, пабудаваная з гліны або з абмазаных глінай цэглы, дрэва. Цягнік спыніўся на маленькай станцыі і скора рушыў далей, пакінуўшы Алаізу і яшчэ некалькі пасажыраў ля белых мазанак з садочкамі, з гародчыкамі кветак.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
spóźnić się
зак. спазніцца;
spóźnić się na pociąg — спазніцца на цягнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wykolejać
незак.
1. пускаць пад адхон (цягнік);
2. збіваць са шляху
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
По́мнік ’помнік’ (ТСБМ). Польск.pomnik, чэш., славац.pomník ’тс’. Аддзеяслоўны назоўнік ад помніць (гл.), як цягнуць > цягнік (гл.). Хутчэй за ўсё, запазычана з польск.pomnik, што пашырыўся ў XIX ст. як калька з ням.Denkmal ’тс’, адсюль і чэш.pomník (Банькоўскі, 2, 694, насуперак Орлась, JP, 76, 4–5, 299–302), што, магчыма, паўплывала і на ўтварэнне рус.памятник ’тс’ (Кохман, Sprawozd. Opol. TPN, wydz. 2 В, 24, 25–27), параўн. паралельнае ужыванне ў Міцкевіча pomnik, pamiętnik, monument ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раз’е́зд, -у і -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. -у, гл. раз’ехацца.
2. -у, звычайна мн. Паездкі ў розныя месцы.
Ён месяцамі бывае ў раз’ездах.
3. -а. Невялікае кавалерыйскае падраздзяленне, якое накіроўваецца для разведкі, аховы, сувязі ва ўмовах ваенных дзеянняў.
Кавалерыйскі р.
4. -а. Раздваенне аднакалейнага чыгуначнага пуці.
Цягнік спыніўся на раз’ездзе.
|| прым.раз’язны́, -а́я, -о́е (да 2 і 4 знач.).
Р. конь.
Р. пуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пры́гарадны Vórort-;
пры́гарадны рух Vórortsverkehr m -(e)s; Náhverkehr m;
пры́гарадны цягні́к Vórortzug m -(e)s, -züge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нязве́даны, ‑ая, ‑ае.
Які не даследавалі, не вывучалі раней. Цаліну штурмаваць вёз цягнік нас імклівы, У далёкую даль, у нязведаны край.Гілевіч.// Які не давялося перажыць, зведаць; незнаёмы. Сяброўства з пастушкамі было для мяне нязведаным шчасцем.Бядуля.Зусім новае, нязведанае пачуццё агарнула Алега.Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
N
=
1.
Nord(en) – поўнач
2.
Zug des Nahverkehrs – цягнік [поезд] мясцовых зносін
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
імча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.
Вельмі хутка перамяшчацца, ехаць, бегчы; несціся. Цягнік імчыцца. □ Весела званілі трамваі, з шумам імчаліся па вуліцах машыны, людзі спяшаліся на работу.Якімовіч.Сытыя стаеннікі імчацца, Ад язды ўгінаецца зямля.Панчанка.Селянін без шапкі з ускудлачанымі валасамі віхрам імчаўся на шпаркім кані.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
derail[dɪˈreɪl]v.
1. cпуска́ць з рэ́ек; пуска́ць пад адхо́н;
The train was derailed.Цягнік сышоў з рэек.
2. псава́ць (планы, працэс і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)