шасцідзённы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца шэсць дзён. Шасцідзённы тэрмін. Шасцідзённая паездка. // Разлічаны на шэсць дзён. Шасцідзённы заработак. Шасцідзённы прадуктовы запас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

period [ˈpɪəriəd] n.

1. перы́яд; тэ́рмін;

the postwar period паслявае́нны перы́яд;

for a short period на каро́ткі тэ́рмін

2. geol. эпо́ха, э́ра;

the Jurassic period ю́рскі перы́яд

3. уро́к (у школе, каледжы)

4. менструа́цыя, ме́сячныя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deadline

[ˈdedlaɪn]

n.

1) ры́са, яку́ю не́льга пераступі́ць

2) апо́шні тэ́рмін

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

тэрміно́вы, -ая, -ае.

1. Які патрабуе неадкладнага, хуткага выканання, вырашэння.

Т. заказ.

2. Разлічаны на пэўны тэрмін.

Т. ўклад.

3. Які адбываецца ў вызначаныя законам для чаго-н. тэрміны.

Тэрміновая ваенная служба.

|| наз. тэрміно́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дамініён, ‑а, м.

Тэрмін, якім да 1947 абазначаліся былыя калоніі Брытанскай імперыі, што атрымалі права на самакіраванне (заменены тэрмінам «член Садружнасці»).

[Англ. dominion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохсотго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу. тэрмін у трыста год.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося трыста год назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцісотго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у шэсцьсот год.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося шэсцьсот год назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., каго-што.

Прынесці або прывезці да месца прызначэння.

Д. пасылку ў тэрмін.

Д. тавар у магазін.

Д. усё неабходнае.

|| незак. дастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. даста́ўка, -і, ДМ -а́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пяцісотго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у пяцьсот гадоў.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося пяцьсот гадоў таму назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́пнасць ж эк:

тэрмін аку́пнасці капіталаўклада́нняў Rückflussdauer der Investitiónen [-vɛs-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)