файл, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У інфарматыцы: блок інфармацыі або рэсурс для інфармацыі, даступны для камп’ютарных праграм.
Захоўванне файла.
Тэкставыя файлы.
2. Канцылярскі празрысты пакет для захоўвання паперы і дакументаў.
|| прым. фа́йлавы, -ая, -ае.
Файлавыя сістэмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэ́нзар, -а, мн. -ы, -аў, м.
У матэматыцы: велічыня, якая валодае кампанентамі ў кожнай з мноства сістэм каардынат, прычым кампаненты пераўтвараюцца па пэўным законе пры пераходзе ад адной сістэмы каардынат да другой.
|| прым. тэ́нзарны, -ая, -ае.
Тэнзарнае вылічэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
алапа́т, ‑а, М ‑наце, м.
Урач, які ў процілегласць гамеапату прытрымліваецца звычайнай сістэмы лячэння. Назва дадзена гамеапатамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахраматы́зм, ‑у, м.
Спец. Здольнасць аптычнай сістэмы не раскладаць светлавога праменя на састаўныя колеры пры пераламленні; бясколернасць.
[Ад грэч. a — без і chroma — колер.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гане́бнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць ганебнага. У сатырычным вершы «У астрозе» аўтар выкрывае ганебнасць усёй сістэмы царызму. Лушчыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашпартыза́цыя, ‑і, ж.
Увядзенне сістэмы пашпартоў, забеспячэнне пашпартамі; складанне пашпартоў на што‑н. Пашпартызацыя насельніцтва. Пашпартызацыя абсталявання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эліміна́цыя, ‑і, ж.
1. Кніжн. Выдаленне, ліквідацыя чаго‑н.
2. У матэматыцы — выключэнне невядомага з сістэмы ўраўненняў.
[Ад лац. elimināre — выганяць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́дуль, ‑я, м.
1. У тэхніцы — назва некаторых каэфіцыентаў. Модуль пругкасці.
2. У матэматыцы — лік, на які трэба памножыць лагарыфм адной сістэмы, каб атрымаць лагарыфм другой сістэмы.
3. У будаўнічай справе і архітэктуры — умоўная адзінка даўжыні, якая ўжываецца для каардынацыі памераў будоў, збудаванняў і іх частак.
[Фр. module, ад лац. modulus — мера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астрано́мія, ‑і, ж.
Навука пра нябесныя целы і сістэмы нябесных цел, іх паходжанне, будову, законы руху, хімічны састаў.
[Грэч. astron — зорка і nomos — закон.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кольт, ‑а, М ‑льце, м.
Рэвальвер або кулямёт спецыяльнай сістэмы. Дубіна паспеў яшчэ выхапіць колы і стрэліць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)