перабая́цца, ‑баюся, ‑баішся, ‑баіцца; зак.

Разм. Шмат разоў перажыўшы страх, перастаць баяцца. Смерці ў баі .. [Сотнікаў] не баяўся — перабаяўся ўжо за дзесятак самых безнадзейных выпадкаў. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спало́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Раптоўна адчуць страх, боязь. Міхась спалохаўся, адхапіў палец ад курка — аўтамат сціх. Якімовіч. Марыя спалохалася, ухапіла яго кволую руку. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

terror [ˈterə] n.

1. жах, страх, жу́дасць;

strike terror into smb. выкліка́ць у каго́-н. страх

2. тэро́р

3. infml го́ра, бяда́; страхо́цце;

My son is a real terror! Мой сын – проста бяда!;

a holy terror infml асо́ба з ця́жкім хара́ктарам; надаку́члівае дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агарафо́бія

(ад гр. agora = плошча + phobos = страх)

мед. паталагічная боязь адкрытай прасторы; страх, які ўзнікае пры пераходзе праз шырокія плошчы, вуліцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ксенафо́бія

(ад гр. ksenos = чужы + phobos = страх)

1) мед. пеадчэпны страх перад незнаёмымі асобамі;

2) нецярпімасць да ўсяго чужога, незнаёмага, замежнага.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

геліяфо́бны

(ад гелія- + гр. phobos = страх)

які баіцца святла;

г-ыя расліны — ценялюбныя расліны (параўн. геліяфільны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

inspire

[ɪnˈspaɪr]

v.t.

1) дава́ць натхне́ньне, натхня́ць

2) выкліка́ць, абуджа́ць, наганя́ць (страх)

3) удыха́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гняту́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. цяпер. ад гнесці.

2. у знач. прым. Цяжкі, трывожны (пра думкі, пачуцці і пад.). Гнятучы страх і пякучая жальба ахапілі .. [Алёшу]. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атупе́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан атупелага. Такія моманты бывалі ў жыцці Сашкі Стафанковіча, момантны жывёльны страх быццам бы прарываў атупеласць яго галавы і сэрца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страшы́цца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; незак.

Разм. Адчуваць страх, баяцца каго‑, чаго‑н. [Сабіна:] — Разведчыкам у нашых быў! Нічога не страшыўся... Ракітны. Вочы страшацца, а рукі зробяць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)