герантало́гія

(ад гр. heron, -ntos = стары + logos = вучэнне)

навука, якая займаецца вывучэннем працэсаў старэння арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

stale1 [steɪl] adj.

1. нясве́жы, няно́вы; чэ́рствы;

stale bread чэ́рствы хлеб;

stale air за́тхлае паве́тра;

stale water гніла́я вада́;

stale meat мя́са з душко́м

2. стары́, збі́ты, шабло́нны;

a stale compliment по́шлы кампліме́нт;

a stale joke стары́ анекдо́т

3. сто́млены;

go stale sport ператрэнірава́цца; стра́ціць спарты́ўную фо́рму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ста́рац ‘жабрак’; паэт. ‘стары чалавек’, ‘манах, духоўны настаўнік веруючых’ (ТСБМ), ‘жабрак’ (Нас., Байк. і Некр., Бяльк., Касп., Сл. Брэс.), ста́рэц ‘тс’ (ТС), старцава́ць, старча́ць ‘жабраваць’, старча́нка ‘жабрачка’ (ТС), старчаня́та ‘жабракі’ (Мат. Гом.). Да прасл. *starьcь (параўн. укр. ста́рец ‘жабрак’, рус. ста́рецстары’, польск. starzec, чэш. stařec, балг. ста́рец, макед. старец), якое ўтворана ад прасл. *starъстары’ з суф. ‑ьcь (Слаўскі, SP, 1, 99).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

aged [eɪdʒd] adj.

1. які́ налі́чвае пэ́ўную ко́лькасць гадо́ў; а boy aged 15 хло́пец пятна́ццаці гадо́ў/пятнаццацігадо́вы хло́пец

2. [ˈeɪdʒɪd] fml стары́, састарэ́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Падо́шлы ’пажылы, даволі стары’ (Нас.). З польск. podeszły ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

верабе́й, -б’я́, мн. -б’і́, -б’ёў, м.

Невялікая птушка атрада вераб’іных з карычнева-шэрым апярэннем, якая жыве пераважна паблізу чалавека.

Стрэляны або стары верабей — вопытны, бывалы чалавек.

|| памянш. верабе́йка, -і, мн. -і, -аў, м.

|| прым. вераб’і́ны, -ая, -ае.

Вераб’іная ноч (кароткая летняя ноч, а таксама ноч з бесперапыннай навальніцай і зарніцамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ляпя́кстары грыб’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Роднаснае да ляпіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

moth-eaten

[ˈmɔӨ,i:tən]

adj.

пае́дзены мо́льлю; вы́нашаны, зно́шаны; (пра во́пратку) стары́; нямо́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

odgrzewany

адагрэты;

odgrzewany dowcip — стары жарт; анекдот з барадой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

starzec

м. стары; дзед;

dom starców — прытулак для старых [людзей]

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)