Псюк ’стары; лядашчы чалавек’; ’стары грыб’ (Нас.). Вытворнае ад псець (гл.); першапачаткова, відаць, ’непрыгодны; ні да чаго не варты’, параўн. чэш. psák ’неядомы грыб’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

beater [ˈbi:tə] n.

1. выбіва́лка; узбіва́лка;

an egg beater ве́нчык для ўзбіва́ння я́ек

2. AmE драндуле́т (пра стары аўтамабіль)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gráubart

m -(e)s, -bärte стары́; сіва́я барада́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áltbau

m -(e)s, -ten стары́ (жылы́) буды́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Álte

sub m, f -n, -n стары́, стара́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Старэ́ць. Гл. стары.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

халасця́к м Júnggeselle m -n, -n;

стары́ халасця́к álter Júnggeselle, Hágestolz m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліс м заал Fuchs m -(e)s, Füchse (Männchen);

◊ стары́ ліс разм schláuer Fuchs

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ветэра́н

(лац. veteranus = стары, дасведчаны)

1) бывалы, вопытны воін (в. палка);

2) удзельнік вайны ў мінулым (в. вайны);

3) стары заслужаны работнік, дзеяч у якой-н. галіне (в. працы, в. сцэны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

cobwebbed

[ˈkɑ:bwebd]

adj.

1) пакры́ты павуці́ньнем

2) застарэ́лы; стары́, адста́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)