ВАЛЧЭ́ЦКАЯ Алена Уладзіміраўна

(н. 4.12.1943, г. Гродна),

бел. спартсменка (спартыўная гімнастыка). Майстар спорту СССР міжнар. класа (1965). Скончыла Гродзенскі пед. ін-т (1965). Чэмпіёнка Алімпійскіх гульняў у камандным заліку (1964), чэмпіёнка СССР у апорным скачку (1961, 1962, 1965), у практыкаваннях на бервяне (1963—64). Пераможца і прызёр міжнар. Спаборніцтваў.

т. 3, с. 487

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

team​1 [ti:m] n.

1. спарты́ўная кама́нда;

the home team гаспадары́ по́ля;

the visiting team кама́нда гасце́й

2. брыга́да, гру́па (рабочых)

3. запрэ́жка (валоў, коней і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ску́тэр

(англ. scooter, ад scoot = імчаць)

аднамесная пласкадонная спартыўная лодка з рэданам 2 і падвесным маторам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гарадкі́, ‑оў; адз. гарадок, ‑дка, м.

Спартыўная гульня, у якой ігракі, падзяліўшыся на дзве групы, выбіваюць бітой з чужога горада (начэрчанага на зямлі квадрата) дурні, расстаўленыя ў форме розных фігур. Згуляць у гарадкі. // Драўляныя цыліндрычныя цуркі для гэтай гульні. Пад шум і гук размах рукі Збіваў здалёку гарадкі. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эстафе́та ж., в разн. знач. эстафе́та;

адпра́віць данясе́нне ~тай — отпра́вить донесе́ние эстафе́той;

спарты́ўная э. — спорти́вная эстафе́та;

перадаць ~ту — спорт. переда́ть эстафе́ту;

◊ прыня́ць ~ту — приня́ть эстафе́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

walking​1 [ˈwɔ:kɪŋ] n.

1. хадзьба́;

be fond of walking любі́ць хадзі́ць пе́шкі

walking shoes ту́флі для хадзьбы́ (на нізкім абцасе);

a walking tour пешахо́дная экску́рсія

2. спарты́ўная хадзьба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Team

[ti:m]

n -s, -s

1) (спартыўная) кама́нда

2) рабо́чая гру́па, часо́вы калектыў супрацо́ўнікаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Téchnik

f - тэ́хніка (у розн. знач.); уме́льства, спо́саб

die ~ in Sport — спартыўная тэ́хніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ке́рлінг

(англ. curling)

спартыўная гульня, мэта якой трапіць пушчанай па лёдзе бітой у намаляваную на ім мішэнь.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хаке́й

(англ. hockey)

спартыўная камандная гульня з клюшкамі і шайбай на лёдзе або з мячом на траве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)