figurative

[ˈfɪgjərətɪv]

adj.

1) фігура́льны (сло́ва, паэ́зія), перано́сны (значэ́ньне сло́ва)

2) сымбалі́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дасло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які поўнасцю, слова ў слова адпавядае першакрыніцы; літаральна, дакладны. Даслоўны пераклад. Даслоўная перадача размовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасляло́г, ‑а, м.

Спец. Частка слова або часціца, якая адпавядае па функцыі прыназоўніку, але ўжываецца пасля слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шара́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Загадка, у якой загаданае слова падзяляецца на часткі, кожная з якіх — самастойнае слова, якое трэба адгадаць, каб выйшла галоўнае слова (напрыклад: Я — майка: востраў Ямайка).

[Фр. charade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pochodnik

м. лінгв. вытворнае слова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

feline [ˈfi:laɪn] adj. каша́чы, кашэ́чы (прыметнік ад слова кошка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

amen, Amen [ɑ:ˈmen, eɪˈmen] interj. амі́нь (заключнае слова малітваў, пропаведзяў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

этымало́гія, -і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае паходжанне і роднасныя сувязі слоў.

2. Паходжанне таго або іншага слова ці выразу.

○

Народная этымалогія (спец.) — памылковае пераасэнсаванне запазычанага слова шляхам устанаўлення сувязі з вядомым словам роднай мовы на аснове некаторых агульных прымет, без уліку рэальных фактаў паходжання.

|| прым. этымалагі́чны, -ая, -ае.

Э. слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

энклі́за

(гр. enklisis)

лінгв. прымыканне склада ці слова да папярэдняга слова са стратай націску і ўтварэннем адзінага фанетычнага слова.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нега́цыя, -і, ж. (спец.).

У граматыцы: слова ці марфема, якія заключаюць у сабе знач. процілегласці таму, што сцвярджаецца, напр.: не, ні; адмаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)