таі́ць, таю́, то́іш, то́іць; то́ены; незак., што.

1. Трымаць у тайне, утойваць ад іншых што-н.

Т. сваё мінулае.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Мець, заключаць у сабе што-н. знешне непрыкметнае, яшчэ не выяўленае.

Зямля тоіць у сваіх нетрах яшчэ многа невядомага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

accustomed

[əˈkʌstəmd]

adj.

прывы́клы, звыча́йны

Take your accustomed place — Займі́ сваё звыча́йнае ме́сца

•

- accustomed to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адбе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Не мець магчымасці больш бегаць, скончыць бегаць. Ён ужо адбегаў сваё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайма́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераймальнага. У пераймальнасці пачынаючага паэта прабіваецца і мацнее нешта самастойнае, сваё, новае. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устано́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто ўстанаўлівае што‑н. [Камандзір:] — Канчай сваё пісьмо ды будзем трэніраваць устаноўшчыкаў трубкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́дить сов.

1. нала́дзіць, мног. панала́джваць; (привести в порядок — ещё) упара́дкаваць;

2. (заладить) прост. зала́дзіць;

нала́дить своё зала́дзіць сваё;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

define [dɪˈfaɪn] v.

1. вызнача́ць, дава́ць вызначэ́нне (у розных знач.);

define one’s position вы́значыць сваё ста́ўленне (да каго-н./чаго-н.)

2. акрэ́сліваць

3. выяўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Навя́ліцца ’навязвацца, нападаць; пападацца’ (Нас.), ’унадзіцца, дзейнічаць настойліва і неадступна’ (Бяльк.), ’настойліва і упарта ажыццяўляць сваё жаданне, сваю думку’ (Гарэц.), ’прывязацца да чаго-небудзь раптоўна’ (Мядзв.), ’накінуцца на каго-н. з лаянкай, папрокамі’ (ушац., Нар. сл.), навяльвацца ’настойваць, настойліва дамагацца’ (Гарэц.), ’прыставаць, чапляцца, навязвацца’ (Юрч.). Да вяліцца ’прагна хацець чаго-н.’, далейшая этымалогія якога няпэўная (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Séinige

das ~ — гл. Séine

er hat das ~ getán — ён сваё зрабі́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verträumen

vt прама́рыць (дзень); аддава́цца ма́рам [летуце́нням]

sein Glück ~ — праспа́ць сваё шча́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)