нагнята́льнік, ‑а, м.

Прыбор для нагнятання. Механічны нагнятальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

омме́тр, ‑а, м.

Прыбор вымярэння супраціўленняў у омах.

[Ад слова ом і грэч. metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

педо́метр, ‑а, м.

Прыбор для падліку зробленых крокаў.

[Лац. pes, pedos — нага і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плювіёметр, ‑а, м.

Прыбор, які вымярае колькасць ападкаў.

[Ад лац. pluvia — дождж і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пнеўмо́граф, ‑а, м.

Прыбор для рэгістрацыі дыхальных рухаў.

[Ад грэч. pléuma — дыханне і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полымегасі́цель, ‑я, м.

Спец. Прыбор для гашэння полымя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння росту чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэо́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння расходу газу.

[Ад грэч. rhēos — цячэнне, паток і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увільгатня́льнік, ‑а, м.

Прыбор, прыстасаванне для ўвільгатнення паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электралічы́льнік, ‑а, м.

Прыбор для ўліку выкарыстанай электраэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)