чысці́льшчык, ‑а, м.

Той, хто прафесійна займаецца чысткай. У сярэдзіне трэцяй зімы Стась пайшоў працаваць вулічным чысцільшчыкам ботаў. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстрэма́льны, ‑ая, ‑ае.

Крайні па сваім праяўленні (сіле, велічыні і пад.), які вылучаецца такім праяўленнем. Працаваць у экстрэмальных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buckle down to

ця́жка, шчы́ра працава́ць над чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hammer away

дале́й рабі́ць не́шта, працава́ць над чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

спецыя́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Асобная галіна навукі, тэхнікі, мастацтва; сфера чыёй-н. дзейнасці або вывучэння чаго-н.

Здаваць экзамен па спецыяльнасці.

2. Тое, што і прафесія, асноўная кваліфікацыя.

Сын мае с. музыканта.

Працаваць па спецыяльнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пахва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Час ад часу хваліць. — Малайцы, хлопцы! — пахвальвае іх Сцёпка: — вучыцеся гуртам працаваць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нагарава́цца экспр. ’наесціся’ (полац., Нар. лекс.). Відаць, іранічнае ўтварэнне ад гарава́ць ’цяжка працаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

training [ˈtreɪnɪŋ] n. трэніро́ўка;

be in training трэнірава́цца;

go into training пайсці́ працава́ць трэ́нерам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

underachieve [ˌʌndərəˈtʃi:v] v. працава́ць або́ вучы́цца не ў по́ўную сі́лу, не дасяга́ць свайго́ ўзро́ўню

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fork​2 [fɔ:k] v.

1. працава́ць ві́ламі

2. разгаліно́ўвацца, раздзяля́цца (асабліва на дзве часткі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)