апо́рт, ‑у, М ‑рце, м.

1. Сорт зімовай яблыні, на якой растуць буйныя чырванабокія яблыкі.

2. Плод гэтай яблыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баклажа́н, ‑а, м.

1. Паўднёвая аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых.

2. Мясісты плод гэтай расліны сіняга або фіялетавага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джаната́н, ‑у, м.

1. Сорт зімовай яблыні паўночна-амерыканскага паходжання.

2. Плод гэтай яблыні — яблык чырванаватага або чырвонага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смачне́ць, ‑ее; незак.

Рабіцца, станавіцца больш смачным. [Садавод:] — Плод .. [грушы] мог ляжаць усю зіму і не псаваўся, а ўсё смачнеў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фейхо́а,

1. Кустовая вечназялёная расліна сямейства міртавых.

2. Плод гэтай расліны з моцным пахам, які напамінае пах суніц, ананаса.

[Ісп. Feijoa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tarka

ж.

1. тарка;

2. цёрн (плод)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pigwa

ж. бат. айва (дрэва і плод)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fötus

m -ses, -se

біял. заро́дак, плод, эмбрыён

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пладзі́цца ’размнажацца’ (ТСБМ, Стан.). Да плод (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́кавіна ж.

1. разг. (плод мака) ма́ковка;

2. обл. (верхняя оконечность) маку́шка, ма́ковка, верху́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)