transmisja

ж.

1. тэх. трансмісія;

2. рад. трансляцыя, перадача;

transmisja danych — перадача даных;

transmisja meczu — трансляцыя матча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Та́ра-ра-ра-раперадача грукату колаў аб камяні’ (вільн., Сл. ПЗБ). Гукаперайманне, да папярэдняга з паўтарэннем апошняга склада, што перадае інтэнсіўнасць і працягласць гучання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глабо́ідны

(ад лац. globus = шар + -оід);

г-ая перадача — зубчата-вінтавая перадача, разнавіднасць чарвячнай перадачы, у якой чарвяк мае ўвагнутую форму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ланцуго́вы, ‑ая, ‑ае.

1. З ланцугамі, на ланцугах; які дзейнічае з дапамогай ланцугоў. Ланцуговая перадача. Ланцуговы мост.

2. Размешчаны адзін за другім падобна звенням ланцуга.

•••

Ланцуговая рэакцыя гл. рэакцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́ўкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цэўкі (у 1 знач.), ажыццяўляецца з дапамогай цэвак. Цэўкавая машына. Цэўкавая перадача.

2. Які з’яўляецца цэўкай (у 3 знач.). Цэўкавая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Transmissin

f -, -en трасмі́сія, перада́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Übergabe

f -, -en перада́ча, уручэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Übermttlung

f -, -en перада́ча, перасы́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Überrichung

f -, -en перада́ча, уручэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nchrichtenübermittlung

f -, -en перада́ча ве́стак [паведамле́нняў]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)