тапо́р, -пара́ м. топо́р;

◊ хоць т. ве́шай — хоть топо́р ве́шай;

пасля́ гэ́бля тапаро́м — по́сле руба́нка топоро́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

summertime

[ˈsʌmərtaɪm]

n.

ле́тняя пара́, ле́та n.

•

- in the summertime of life

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

надвячо́рак, ‑рка, м.

Пара перад самым вечарам. Стаяў ціхі надвячорак пасля спякотага дня. Грамовіч. У даліну артылерысты прыехалі хмурным надвячоркам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Парня́ты ’двайняты’ (Юрч.), парня́та ’тс’ (Сцяшк.). Да па́рны < па́ра 2 (гл.), утворанае па ўзору двайняты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяйво́ ’россып; тое, што сыплецца’ (ТСБМ), ’пасяўная пара’, ’пыл’ (Сцяшк. Сл.). Вытворныя ад сеяць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pair

[per]

1.

n., pairs або́ ча́сам пасьля́ лічэ́бнікаў pair

1) па́ра f.

a pair of shoes (horses) — па́ра чараві́каў (ко́ней)

a pair of scissors — нажні́цы

a pair of trousers — нагаві́цы

six pairs of socks — шэсьць па́раў шкарпэ́так

2) жані́мская або́ зару́чаная па́ра; па́ра (у та́нцы, у ка́ртах)

2.

v.

1) разьмяшча́ць (-ца), расстаўля́ць (-ца) па́рамі, дабіра́цца

2) спалуча́цца шлю́бам

•

- pair off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пі́льніца ’гарачая пара ўлетку, калі шмат работы і мітрэнгі’, ’спешка ў рабоце, пільная патрэба’ (Сл. ПЗБ; полац., Нар. лекс.; смарг., Сцяшк. Сл.; в.-дзв., ушац., беш., докш., ЛА, 2). Ад прыметніка пільны (гл. пільна) і суф. ‑іца (< прасл. *‑ica), магчыма, у выніку семантычнай кандэнсацыі словазлучэння, напрыклад, пільная пара ’жніво’ (іўеў., тамсама).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

памянці́ць, ‑мянчу, ‑менціш, ‑менціць; зак.

1. што. Падвастрыць касу мянташкай. Вось пара памянціць ужо касу, пара нанава напляваць у рукі, а.. [Ігнат] махае яшчэ і яшчэ. Скрыган.

2. перан.; што, чым і без дап. Разм. Мянціць (у 2 знач.) некаторы час. Звычайных, абы памянціць языком, наведванняў Чорны не любіў і, не саромеючыся, бараніўся ад іх. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрацава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адпрацаваць.

2. у знач. прым. Які пабыў у рабоце і стаў непрыдатным. Адпрацаваная пара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калары́фер, ‑а, м.

Абагравальны прыбор у выглядзе сістэмы труб, па якіх ідзе гарачая вада, пара або нагрэтае паветра. Паравы каларыфер. Вадзяны каларыфер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)