Verbum

табуні́цца, ‑ніцца; незак.

Збірацца, збівацца ў табун, статак. Ласі табуняцца на ўзлессі. // перан. Разм. Трымацца разам. Хлапчукі табуніліся каля завадатара.

по́ўніцца, ‑ніцца; незак.

Напаўняцца. І радасцю поўняцца сэрцы тых, што тут на таку працуюць. Кавалёў. Лес поўніўся рознагалосым птушыным спевам. Сіняўскі.

разрумя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Пакрыцца румянцам, стаць румяным. Кабеты таксама разрумяніліся, як тыя пірагі пад вялікдзень у добрае гаспадыні. Колас.

пара́ніцца ​¹, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Параніць сабе якую‑н. частку цела. [Майка:] Што ж цяпер рабіць?.. Я завяжу табе руку паловай гэтай мантыльі. І кроў цячы не будзе, і ніхто не даведаецца, што ты параніўся. Караткевіч.

пара́ніцца ​², ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Прыйсці раней, чым належыць. Асеннія халады ў гэтым годзе параніліся. Лобан.

павіні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Прызнацца, пакаяцца ў сваёй віне. Хлопцы, як бы між іншым, павініліся, прызнаўшыся, што часам рабілі шкодныя глупствы. Дуброўскі.

папо́ўніцца, ‑ніцца; зак.

Стаць больш поўным ад дабаўлення чаго‑н.; павялічыцца. Неўзабаве атрад напоўніўся новымі байцамі. Залескі. Вучэбныя майстэрні папоўніліся новым абсталяваннем. «Весці».

абрадзі́ніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Тое, што і абрадзіцца. А людзі кажуць так: раскідаецца печ зімою — тое самае, што абрадзініцца жонка ў жніва. Колас.

барвяні́цца, ‑ніцца; незак.

Тое, што і барвавець. Успомнілася,.. як ужо ўвечары, калі марозна барвянілася зара на захадзе, бацька накладаў мяшкі на калёсы... Зарэцкі.

стаўбуні́цца, ‑ніцца; незак.

Абл. Узнімацца слупам (пра дым, зямлю). Скрозь над дахамі стаўбуняцца дымы — усё роўна як зімою ў ціхі марозны ранак. Масарэнка.

падрумя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

1. Падфарбаваць сабе твар румянамі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пекучыся, смажачыся, стаць румяным, падпечаным. Булкі падрумяніліся.