неадры́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неадрыўнага. Настаўнік з асаблівай сілай адчуў неадрыўнасць свайго лёсу ад лёсу народа, адчуў упэўненасць у правільнасці выбранага шляху. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

табары́ты, ‑аў; адз. табарыт, ‑а, М ‑рыце, м.

Прыхільнікі рэвалюцыйнага напрамку ў антыфеадальным нацыянальным руху чэшскага народа ў 15 ст.; удзельнікі гусіцкіх войнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podzielić

зак. раздзяліць, падзяліць, размеркаваць;

podzielić losy całego narodu — падзяліць лёс усяго народа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

камедыягра́фія

(ад камедыя + -графія)

1) камедыйнае пісьменніцкае мастацтва;

2) сукупнасць камедыйных твораў народа, пэўнай эпохі, пісьменніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэзары́зм

(фр. césarisme, ад лац. caesar = цар)

аднаасобная дыктатура ў спалучэнні з фармальным прызнаннем правоў народа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экацы́д

(ад эка- + -цыд)

знішчэнне жыллёвага асяроддзя народа прымяненнем дэфаліянтаў, гербіцыдаў, разбурэннем дамб і іншых збудаванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

этно́нім

(ад этнас + гр. onyma = імя, назва)

назва нацыі, народа, народнасці, племені і іншых этнічных супольнасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таваразваро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Тое, што і тавараабарот. Рознічны таваразварот. □ Інтарэсы народа, інтарэсы фінансавага плана патрабуюць далейшага пашырэння і паляпшэння савецкага таваразвароту. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксплуата́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эксплуататара. Рэзка адмоўна ставіўся Багушэвіч да эксплуататарскіх класаў, памешчыкаў і буржуазіі, да ўсіх прыгнятальнікаў працоўнага народа. Ларчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знаёмства, -а, н.

1. гл. знаёміцца, знаёміць.

2. з кім і паміж кім. Адносіны паміж людзьмі, якія ведаюць адзін аднаго.

Завесці з.

Парваць з.

Набыць што-н. па знаёмстве.

3. Круг знаёмых (разм.).

Мець вялікае з.

4. з чым. Набыццё ведаў, звестак пра што-н., азнаямленне з чым-н.

З. з культурай народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)