вы́вучыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

1. з інф. Навучыцца, набыць веды, уменне рабіць што‑н. Вывучыцца гаварыць па-англійску. Вывучыцца плаваць.

2. за каго, на каго і без дап. Набыць спецыяльнасць, стаць адукаваным, закончыць навучанне. Вывучыцца на трактарыста, на інжынера. □ Прайшлі гады. Былы батрак вывучыўся, стаў сакратаром райкома. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наву́ка, -і, ДМ -ву́цы, мн. -і, -ву́к, ж.

1. Сістэма ведаў аб заканамернасцях развіцця прыроды, грамадства і мыслення, а таксама асобная галіна гэтых ведаў

Развіццё навукі.

Гуманітарныя навукі.

2. толькі адз. Навыкі, веды, якія чалавек атрымлівае ў выніку свайго навучання або жыццёвага вопыту.

Гэтая справа патрабуе навукі.

3. толькі адз. Павучанне, настаўленне; урок.

Гэта будзе навукай на ўсё жыццё.

4. толькі адз. Навучанне, вучоба (разм.).

Хлопец здатны да навукі.

|| прым. навуко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Навуковая праблема.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́чны

I глазно́й;

~ныя хваро́бы — глазны́е боле́зни;

○ в. я́блык — анат. глазно́е я́блоко;

~ныя зу́бы — анат. глазны́е зу́бы

II: ~ная ста́ўка о́чная ста́вка;

~нае навуча́нне — о́чное обуче́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагля́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Заснаваны на паказе таго, што вывучаецца. Нагляднае навучанне. // Які служыць для паказу. Старшы важаты.. пачаў падносіць школе прывезеныя падарункі: мастацкую бібліятэку, геаграфічныя карты, наглядныя дапаможнікі. Якімовіч.

2. Такі, які можна наглядаць; пераканаўчы. Наглядныя прыклады. Наглядны паказчык. □ Сіла нагляднай агітацыі накіравана на вышуканне і выкарыстанне рэзерваў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Déutschunterricht

m -s выклада́нне няме́цкай мо́вы, навуча́нне няме́цкай мо́ве; заня́ткі па няме́цкай мо́ве

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léhrgeld

n -es, -er пла́та за навуча́нне

~ záhlen — перан. вучы́цца на го́ркім во́пыце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mixed [ˈmɪkst] adj. ме́шаны, зме́шаны, змяша́ны;

mixed feelings зме́шаныя/дваі́стыя пачу́цці;

mixed marriages зме́шаныя шлю́бы;

a mixed education суме́снае навуча́нне;

a mixed company разнашэ́рсная кампа́нія;

mixed doubles зме́шаныя па́ры (у тэнісе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

індывідуа́льна прысл, індывідуа́льны individu¦éll [-vi-]; Individuál-; Éinzel- (адзіночны);

індывідуа́льныя асаблі́васці persönliche [individu¦élle] Éigenart;

індывідуа́льная ры́са individu¦éller Zug;

індывідуа́льнае навуча́нне Éinzelunterricht m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

uczenie

I н.

вучоба, навучанне

II

па-вучонаму; вучона;

mówić ~ — гаварыць па-вучонаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schúlung

f -

1) навуча́нне, вучо́ба; кваліфіка́цыя

2) выхава́нне

3) заня́ткі, ку́рсы

4) спарт. трэніро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)