няўва́жлівы, -ая, -ае.

1. Рассеяны, без дастатковай увагі.

Н. слухач.

2. Які не праяўляе ўвагі да каго-, чаго-н.; няветлівы.

Н. да сям’і.

3. Такі, што не можа быць прыняты да ўвагі.

Няўважлівыя прычыны.

|| наз. няўва́жлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замалы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Надта малы; меншы, чым трэба. Можа, птахам корму не хапала? Можа, ў іх быў выган замалы? Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павуча́льны

1. (які можа быць прыкладам) léhrhaft; schúlmeisterhaft (непахв);

2. (які ўтрымлівае павучанне) léhrreich, beléhrend; áufschlussreich; wíssenswert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэа́льны

1. (сапраўдны) reál, wírklich, tátsächlich;

рэа́льныя рэ́чы Reáli¦en pl;

2. (які можа быць здзейснены) reál, dúrchführbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

здра́длівы, -ая, -ае.

1. Які можа здрадзіць, прадажны.

З. чалавек.

2. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай.

З. ўчынак.

3. перан. Падманлівы, каварны, які ўтойвае ў сабе што-н. непрыемнае.

Здрадлівая ўсмешка.

З. лёд.

|| наз. здра́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індэтэрміні́зм, -у, м.

Супрацьлеглая дэтэрмінізму канцэпцыя, якая адмаўляе ўсеагульную заканамернасць і прычынную залежнасць і абумоўленасць у прыродзе і грамадстве і сцвярджае наяўнасць станаў або падзей, для якіх прычына не існуе або не можа быць вызначана.

|| прым. індэтэрміністы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пат¹, -а, М па́це, мн. -ы, -аў, м.

Становішча ў шахматнай гульні, калі адзін з ігракоў не можа зрабіць ходу, не падставіўшы пад удар свайго караля; партыя лічыцца нічыёй.

|| прым. па́тавы, -ая, -ае.

Патавая сітуацыя (таксама перан.: бязвыхаднае становішча).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unauffíndbar, únauffindbar

a няўло́ўны, які́ не мо́жа быць зно́йдзены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pied Piper [ˌpaɪdˈpaɪpə] n. чалаве́к, які́ можа ўгавары́ць і́ншых людзе́й пайсці́ за ім або́ рабі́ць што-н. ра́зам; лі́дар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пясто́та, ‑ы, ДМ ‑тоце, ж.

Тое, што і пяшчота. Можа, залішне гэтых пястотаў, можа, маці дарэмна штодня адзявае малую сама? Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)